در
پروژه ویلای بادگیر با توجه به مولفه های مورد اهمیت از نظر صاحب کار بر آن شدیم
که در آغاز چند مورد را بررسی کنیم. اولین گزینه اقلیم بود که با بررسی اقلیم گرم
و خشک به این نتیجه رسیدیم که شهر کرمان در فصلهای گرم سال دارای باد غالب و مطلوب
از سمت غرب و شمال می باشد و این ما را به این فکر واداشت که طراحی خود را بر
مبنای یک طرح اقلیمی آغاز کنیم و شروع به ایده پردازی در این مورد کردیم و به این
نتیجه رسیدیم که یک بادگیر با مکانیزم اقلیمی برگرفته از معماری سنتی با فرمی
کاملا نوین و متفاوت طراحی و اجرا نماییم. بادگیر یکی از ترفندهای معماران قدیم در
شهرهای کویری و بیابانی است در استفاده از باد غالب مطبوع برای تهویه و خنک کردن
محیط های زندگی و ایجاد منطقه آسایش در هوای گرم در مناطق گرم و خشک.
پس از آن شروع به ارائه طرح های متفاوت نمودیم
تا به فرمی در حجم و پلان دست یابیم که در عین زیبایی و عملکرد معماری پاسخگوی
سیستم سرمایشی و تهویه اقلیمی ما باشد و در نهایت به فرم های کنونی رسیدیم، از
جمله مرتفع کردن سمت غرب ساختمان و ارتفاع کم سمت شرق برای تامین ارتفاع تنوره بادگیر و هدایت هوای گرم داخل به سمت
ورودی بادگیرها و همچنین محیط شدن حجم تیره با یک حجم روشن تا بتوانیم در عین
ایجاد تعادل بصری در تمام زوایای حجم، تنوره ی بادگیر را بدون نمود در پشت بام یا
نما به اجرا در آوریم.
از
آنجایی که سایت پروژه در منطقه ی گرم و خشک واقع شده است و اطراف ان خالی از پوشش
گیاهی سبز می باشد، تصمیم گرفتیم با یک حرکت مستمر در یک مسیر سبز این خلا را
جبران کنیم و حس متفاوتی را به ناظر وارد شده و در حال عبور از معابر طراحی شده
بدهیم که برای دستیابی به این مهم رمپی را به طول 24 متر طراحی کردیم که از نظر
حجمی و بصری کاملا متصل به حجم اصلی بنا می بود و راه ورودی اصلی پیاده به حساب می
آمد.
در
ابتدا قصد داشتیم که برای پوشش روی رمپ از چمن طبیعی استفاده کنیم، ولی به دلیل
کمبود شدید آب در هفت باغ علوی (هر 24 ساعت حدود 7 ساعت آب موجود است) از آن منصرف
شدیم و به جای استفاده از چمن طبیعی از چمن مصنوعی نسل 25 استفاده کردیم که بسیار
به حالت طبیعی نزدیک بود.این مسیر را طوری طراحی کردیم که هنگامی شخص از آن در حال
عبور است به باغچه درختان اشراف پیدا می کند و با اوج گیری بر روی رمپ و نزدیک شدن
به تراس طبقه ی اول به منظره ای زیبا و شورانگیز می رسد و آن یک برکه ی شبه طبیعی
است که ناظر را به اوج هیجان میرساند. برکه ای که دارای یک درخت طبیعی و تعدادی
تنه خشک درخت سنجد بزرگ می باشد و آب از دل سنگها بیرون می جوشد.
این آب
در سرتاسر محوطه ویلا به چند شکل خودنمایی می کند، جایی به شکل برکه در قسمتی به
شکل جوی آب و در نقطه ای دیگر به شکل آب نمایی که از ارتفاع به زمین می ریزد و
مدام طنین آرامش را به محیط القا می کند.
در
زمان طراحی پروژه به مصالح زیادی فکر شد اما در نهایت برای ارزانتر شدن هرچه بیشتر
تصمیم گرفتیم که از سیمان سفید به طور گسترده استفاده کنیم و تمام باکس های حجمی و
دیواره های خارجی سایت را با سیمان سفید اجرا نمودیم، که این عمل در عین لطمه نزدن
به زیبایی کار در کاهش هزینه ها بسیار موثر بود.
در
طراحی نمای اصلی کار و همچنین پلان طبقه همکف تصمیم گرفتیم برای ایجاد حس های
زیبایی شناسانه از تناسبات طلایی استفاده کنیم که توضیحات بیشتر در ادامه آمده
است.
در طول
طراحی با مشکلاتی از جمله سرکج بودن تمام اضلاع سایت مواجه بودیم و این موضوع از
قرارگرفتن متناسب بنا در سایت جلوگیری می کرد که این مشکل را با طراحی چند پله
حجمی شکسته ما بین نمای شمالی و رمپ با تبعیت لبه ی باغچه و جوی آب و در نهایت
شکستن دید ناظر حل نمودیم.