رستوران هفت خوان : امیر عباس کاشف

مسعود ولی نژاد ( 1391/04/27 ) : جای تحسین داره

بابک پیوسته ( 1391/04/27 ) : یعنی از نظر دیتیلی تو ایران بی نظیری!

سارا آقاسی زاده ( 1391/04/27 ) : این پروژه رو از نزدیک دیدم ... البته موقعی که هنوز ناتمام بود ... نمای بسیار جذابی داره .... نگاه خلاقانه ای داشتین .... تبریک میگم

احسان سليمي ( 1391/04/30 ) : بسیار بسیار زیبا امیر عباس کاشف عزیز امیدوارم فرصتی پیش بیاد بتونم برای چند تا از پروژه هام از وجود حضرت عالی استفاده کنم .. تصویر ذهنی و خلاقیت بسیار بسیار زیادی دارید تبریک

علی عطریان ( 1391/05/02 ) : متاسفانه چیزی که گویای یک رستوران باشه با فضای گرم و دلنشین دیده نمیشه و فقط در و آهن و قفل ... . البته به شما به عنوان کسی که ایده ای نو دارید احترام می گذارم اما به نظر من این نوع کار ها در موزه نساجی شاید جواب دهد اما در رستوران غیر از تکرار چیز دیگه ای نداره و میتونید برای تکراری نشدن ایده خودتونو گسترش بدید اما نه به این گونه .

hamid mohammadi ( 1391/05/06 ) : به نظر من این پروژه هیچ شباهتی به رستوران ندارد و هیچ جذابیتی ایجاد نمیکنه که محرک و اشتیاق برای ورود به این رستوران باشه نمای بسیار بیروح و کسل کننده با یک سری عناصر الحاقی که بیدلیل به ساختمان چسبیده شده تا بتونه یکم ساختمان را متفاوت نشون بده و سوال اینجا مطرح هست که استفاده از ضایعات بصورت اغراق امیز در هر پروژه ای و برای هر فضایی قابل تحمل و قابل قبول هست

حمید رضا نارنجی ( 1391/05/08 ) : من در مورد پروژه تار وپود هم نطرم همین بود.کاری با طاهری متفاوت با کارهایی که هر روز میبینیم ولی الزاما هر کار متفاوتی رلیل بر خوب بودن نیست.کاش در هر کاری که قراره انجام بدیم قدری بیشتر به مخاطبین اون کار هم فکر کنیم.تفاوت مجسمه سازی با معماری دقیقا همینه.معماری برای انسان انجام میشه.ولی ایا در این کار کوچک ترین توجهی به انسان به عنوان مخاطب کار شده؟ایا به روحیات انسانی توجه شده و ارتباطی که قراره انسان با کار برقرار کنه؟ چسبوندن یه سری ابزار صنعتی بدون هیچ دلیلی به کاری که قرار رستوران باشه هیچ سنخیتی با هم نداره.و مساله دیگه اینه که چرا فقط به درها پرداخته شده و تقزیبا بقیه بخش ها زیاد مورد توجه قرار نگرفتن

امیر عباس کاشف ( 1391/05/09 ) : جنا ب نارنجی سلام .عمده وطایف بنده در این ساختمان ساخت همان موضوعاتی است که در تصاویر مربوطه امده و مابقی مربوط به مهندس ایروانیان است در شرح وظایف بنده طراحی وساخت این المانها قرار داشت .هرجند با بخشی از انتقادتان موافقم اما کنجکاوم که بدانم اگر جنابعالی بجای من بودید چگونه درهایی برای ان مکان طراحی و اجرا میکردیدکه هم از باب مفهوم وهم فرم در تضاد با کلیت کار نباشد.

حمید رضا نارنجی ( 1391/05/09 ) :
خسته نباشید جناب کاشف عزیز.اها حالا متوجه شدم قضیه چیه.چون واقعا برام سوال شد که چرا فقط به درها پرداختید.راستش دادن نظر بدون اینکه من کار رو دیده باشم و در اون فضا قرار گرفته باشم کاری به دور از انجام وظیفه حرفه ای هستش.واقعا نمیتونم نظری بدم .چون کار معماری یه کار هنری هستش و مفهوم زیبایی هم نسبی هستش و ممکنه سلیقه من با شما تفاوت قابل نوجهی داشته باشه و نمیشه مثل علم پزشکی یک راهکار براش پیشنهاد داد..راستش بعد از نظر قبلیم کارای دستی که انجام داده بودید رو هم دیدم و به نظرم کاراتون بسیار زیبا بود.انجام کارهای صنعتی یه جورایی تو خون شماست و فکر میکنم اون کارها قوی تر ازین کار شده.(قصد اهانت ندارم و فقط نظرمو گفتم).به طور کلی میتونید خودتون منصفانه قضاوت کنید که ایا یک رستوران جای این همه ابزار سرد و بیروح هست یا نه.موفق باشید

محمد علی صفویان ( 1391/06/24 ) : ترکیب قطعات و هماهنگی ان از نظر کاربرد ان بسیار متفکرانه ونیز نشان از توانایی بالا در نحوه اجرا نیز میباشد

بنیان ذوالقدری ( 1391/09/18 ) : واقعا بی نظیر، راستش من تا قبل از این احساس راحتی در ساختمان های طراحی شده توسط تیم طراحی جناب ایراوانیان نداشتم، ولی این پروژه واقعا میشه ازش حس پختگی رو درک کرد، هر کدام از رستوران ها دکور کاملا متفاوت و خاص خودشو داره، و با کارهای بسیار ظریف جناب کاشف در کنار حس راحتی و تفاوت شما کاملا حس میکنید که در یک مجموعه هستید
واقعا خسته نباشید

محسن نطنج ( 1391/11/13 ) : on est tres melancholic et malang et golabi امیر جان سلام اصلا به حرفاشون گوش نده عالیییی بعدا معنی جمله فرانسوی رو خدمتتون عرض میکنم.

حسین ابراهیم زاده ( 1392/03/30 ) : J'accepte mais peut-être pas tous

شهلا روستا ( 1392/05/17 ) : ببخشید من یک سوال دارم شما پسر مهندس کاشف هستید؟آخه ایشون هم داخل کارهای اجرایی بی نظیر هستن...

عاطفه تاکی ( 1393/02/15 ) : واقعا زیبایی در جزئیات است...خسته نباشید عالی بود ...

فاطمه خضری ( 1393/03/23 ) : سلام، واقعا خسته نباشید ذهن و خلاقیت شما در دادن جزئیات ب عناصری ک خیلی عادی و تعریف شده ان عالیه...

دیانا رستمی ( 1393/11/23 ) : سلام خسته نباشین...به نظر من بهترین قاضی گذر زمانه.با اینکه هم شما و هم استاد ایروانیان استاد بنده هستین و من ابدا قصد جسارت ندارم اما من گمان می کنم کارهایی ماندگار خواهند بود که همیشه حرفی برای گفتن داشته باشند.بناهایی که با روح انسان ارتباط برقرار کنند.اما رستوران هفت خوان از نظر تعریف و کاربری و جایگذاری وروابط و دسترسی به هر بخش از آن- بسیار ضعیف کار شده.گرچه دیتیل های اجرایی شما آن را جذاب کرده اما من معتقدم که این جذابیت گذرا خواهد بود...و متاسفانه به دلیل فقدان معماری خلاقانه در ایران از این قبیل کارها استقبال می شود..گرچه همین هم برای خود سبکی بی بدیل محسوب می شه..

محسن شنبدی ( 1394/04/24 ) : با سلام وعرض ادب.
کار دیتایلی و بازیافتی بسیار زیبایست وحرکتی بسیار بسیار منطقانه وبکار وطبیعت گرا ( از نظر بازیافت) وهمچنین خلاقانه واینکه میتوانیم یاد یگیریم هیچ چیز دورریختنی نیست ولی...
۱-اگر این ساختمان تابلویی بعنوان رستوران نداشت هیچ کس نمیفهمید اینجا رستوران هست(گرافیگ نما؟)
۲- کاش تمامی همه این دیتایلها بجای اویزون بودن به نما جزیی از خود استراکچر وخود ساختمان بود و تا عمق فضا پیش میرفت( مشکل اصلی معماری حال ایران معاصر) مکعبی میسازیم و روی ان تزیین میکنیم
ولی عملکرد هفت خوان و سناریو ان را بیان کرده ممنون از طرحتون