با برگزاری کارگاه مسابقه قوام­الدین شیرازی در محوطه جلوخان باغ عفیف­آباد نیاز به غرفه­ای جهت تیم برگزار کننده، اساتید و داوران وجود داشت.

از آنجا که پاویون باید نیاز کمیته برگزار کننده را جهت ایجاد یک فضای اداری، فضایی حهت هم‌نشینی صمیمانه و گفتگو، فضای جلسات و فضای کافه مانند جهت پذیرایی برطرف می‌کرد؛ طراحی می‌بایست به صورتی انجام می‌شد که فضایی یک پارچه و در عین حال مجزا از یکدیگر بوجود آید.

با توجه به مجاورت این غرفه با باغ عفیف آباد، ایده اصلی توجه به طراحی باغ عفیف آباد و یا به صورت کلی باغ ایرانی قرار گرفت. محورهای ارتباطی اصلی و کرت‌های پیرامون بهترین گزینه برای ایجاد خواسته های مد نظر بود و همینطور امکان اینکه هر یک از کرت ها به یکی از کاربری‌ها اختصاص یابد را نیز فراهم می‌کرد.

طراحی بدنه‌های پاویون با نگاه به میزان ارتباط بصری که آن کرت با بیرون برقرار می‌کرد انجام گرفت.

دو بدنه با توجه به فعالیت داخلی (فضای جلسات و فضای گفتگو)و همچنین مجاورت با ورودی باغ و بلیت فروشی، نیمه صلب با پره‌های چوبی متحرک، بدنه‌های سمت ورودی اصلی نیمه صلب و شفاف ؛ و بدنه‌های پشتی کاملاً صلب طراحی شد.

در سقف فضاهای عملکردی از ترکیب قاب­های پارچه­ای، پره­های چوبی و نقوش اسلیمی استفاده شد تا در فضای داخلی، ترکیبی از بازی­های متفاوت نور و سایه در روز و دیدهای زیبایی به آسمان رخ دهد.

سقف راهروها متفاوت با سقف فضاهای چهرگانه به صورت پارچه‌ای متحرک با امکان باز و بسته شدن طراحی شد که بتواند در نوع خود جداکننده کاربری‌های متفاوت نیز باشد.