شکل گیری ایده اصلی پروژه  ترابی ها ابتدا نه از خود پروژه که پیش تر با مشاهده حمامی ویرانه صورت گرفت. دیوارها مخروب و برچیده و تنها دو مکعب واژگون شده از حمام باقیست ، اما خاطره حمام برای اهالی محل همچنان باقی بود. پایداری خاطره موجب شد تا کاربران و استفاده کنندگان از حمام ، برهنه و عریان به فعالیت خود ادامه دهند.. تا که موجب پیدایش تضاد شوند..

تازه های عریان ، مردم را به ساخت مجدد دیوار ها و مرزها مجبور می کنند  چرا که در نهایت محکوم به پوشش هستند ، اما هوشمندانه از این محکومیت به نفع حیات مجدد استفاده خواهند کرد... در اینجا تازه ها دارای ارزش شدند..

خانه ترابی با 90 سال قدمت ، به عنوان یکی از بناهای تاریخی و ارزشمند شهر رشت محسوب می شود. بسیاری از خانه ها همانند ترابی ها به دلیل بی توجهی دولت مردان و شهروندان رو به ویرانی و زوال می روند و این حادثه تاسف بارهمانند اتفاق رخ داده برای حمام خود انگیزه ایی بر تلاش برای احیای خانه ترابی شد.. از این رو به طراحی یک مجموعه فرهنگی پرداخته شد.

طراحی با بکارگیری مفهوم تضاد ، تضاد بین قدیم و جدید ، تازه و فرسوده ،از تاریخ گذشته و به روز شده ... شکل گرفت. به منظور اجرای طرح از عنصر پله برای تحقق این دوگانه استفاده شد.پله  که مسؤلیت ارتباط بین قدیم و حال حاضر را به عهده گرفت، خود  به عنوان یک اٌبژه در روند طراحی صورت گرفت.

فهم  اینگونه رابطه ها در مقابل فراموشی ها ، دغدغه اصلی قرار گرفت تا که مردم را برای مراقبت هرچه بیشتر از ترابی و ترابی های  فراموش شده ،آگاه سازیم.