ایده اولیه طرح با توجه به ایجاد حیاطهایی
در مرکز ساختمان و اطراف آن به منظور افزایش تعاملات اجتماعی صورت گرفت. در
ابتدا حیاط مرکزی در وسط ساختمان قرار گرفت و ساختمان در اطراف حیاط مرکزی شکل
گرفت. با توجه به هندسه غالب باغهای ایرانی، از الگوی چهارباغ جهت ایجاد نظم
هندسی و تسهیل در عبور ومرور استفاده شد. برای برقراری تعاملات اجتماعی در خانواده لازم است حیاط اختصاصی برای هر واحد
در نظر گرفته شود. لذا قسمتی از هر ساختمان به فضای باز اختصاص داده میشود. با
توجه به این موضوع که هر کدام از یونیتها در هر طبقه یک واحد را تشکیل میدهد،
برای پلان داخلی واحدها به جز حیاط فرم L بهترین فرمی است که میتواند در نظر گرفته شود زیرا امکان ارتباط
بیشتری از فضاهای داخلی با حیاط وجود دارد. چرخش فرمهای L در طبقات به منظور قرارگیری حیاطها در جهتهای
مختلف اتفاق افتاده است.
با توجه به اینکه امروزه در مجتمعهای مسکونی یک حیاط مرکزی قابلیت پاسخگویی
به نیاز تعاملات اجتماعی ساکنین را ندارد لذا علاوه بر حیاط در طبقه همکف حیاطهایی
در طبقات دیگر ساختمان به منظور افزایش تعاملات اجتماعی در نظر گرفته شده است.