تماشاي آثار هنري در موزه ها نبايد تنها به قصد
افزايش معلومات و رفع كنجكاويهاي تاريخي از پشت در بسـتة موزه ها باشد. براي اين
كار بايد دوباره به ياد آوريم كه مادر همة هنرها خاطره است. تا زماني كـه اهليـت
توجـه به خاطره و تذكر را نيافته ايم، نميتوانيم اين گذشته را از خلال تاريخ در
جان خود زنده كنـيم. از طریق ساعتهای در حال ذوب، سالوادور دالی میگوید که ماشینهای سادهای
مانند ساعت جیبی ابزارهای بدوی و خارج از رده و حتی ناتوان در دنیای پس از انیشتین
هستند و قدرت و ثباتشان را در دنیای محیط پیرامون خود از دست میدهند. در این
موزه در طرح کالبدی کلی تاروپودی از فضا و زمان طرح شده است که نمادی از
ناخودآگاه آدمی است. هسته اصلی طرح شعر سوررئالیسم مولانا با محتوای زمان میباشد.
(می دان که زمانه نقش سوداست- بیرون ز زمانه صورت ماست- زیرا مقضی است این زمانه -بیرون
همه کوه قاف و عنقاست -جوییست جهان و ما برونیم بر جوی فتاده سایه ماست). که به خط کوفی بنایی درآمده و دورتادور تاروپود
حجم ساختمانی را شکل میدهد و جویی گرداگرد تاروپود که نمادی از جهان است قرار داده
شد. در طرح از متریال کاشی ایرانی به حالت مدرن استفاده شده است. در تعریف
ریزفضاها باغ تداوم حافظه در همکف با عناصر کارکرد رویا فروید شکل گرفته و باغ سایه
با آینه ها درون تاروپود فضا و زمان به هدف بیرون بردن بازدید کننده از مسئله زمان
ساده ذهنی خود و کیستی حقیقی و چیستی زمان شکل گرفته اند. و مکانیابی طرح نیز بر
همین اساس شکل گرفته است.