کارستون هولر؛ هنرمند متولد بلژیک و ساکن لندن پس
از اتمام حرفه آکادمیک اش در علوم زراعی و اخذ دکترای خود در رفتارْشناسی حشرات وارد
حوزه هنرهای تجْسمی شد و تلاش کرد سوابق پیشینی اش در علم را در آثار هنری اش جاری
کند، نگرانی
های اصلی کارستن هولر به ماهیت ادراک و خودکاوی انسان مربوط می شود. او پروژه های
زیادی را پی گیری کرده است که بینندگان را به مشارکت و تعامل دعوت می کند و در عین
حال رفتار، ادراک و منطق انسان را نیز زیر سوال می برد. "آزمایشگاه شَک"که
در آن اشیایی از چرخ و فلک و سرسره های لغزنده گرفته تا عینک های وارونه طراحی و
اجرا شده اند، اغلب حاوی مضامین بازیگوشانه، توهم آمیز اند که طنزی تیره درون شان
می خزد.
آموزش دانشگاهی او که به مطالعات بیرون از قلمروی هنر
مربوط می شود به او کمک کرده تا تصویری غیرمتعارف خلق نماید. علاقه به روابط بین
حشرات و رفتاری که آنها در لحظه همْ آمیزی دارند
جرقه ای است که علاقه او را به سیستم های همزمان در تولید هنری شعله ور می کند،
علاقه ای که در ابتدای دهه 1990 نقطه اتکای تحقیقات او را شکل دادند
هولر
در پرفورمنسِ "اتاق قارچ های وارونه" با برانگیختن تجربه فردی در برخورد
با قارچ های جادویی که به صورت وارونه از سقف آویزان شده اند، حسی از وضعیت پیشاْشناختی
مبتنی بر احساس ناب را تحریک می کند. طی
سال‌های فعالیت حرفه ای اش کارستون هولر به طور مشخص توانسته به کاهش فاصله‌ای که
تولید هنری را از واقعیت جدا می‌کند و در نتیجه، بخشی از حس بدگمانی را که همیشه
مشخصه‌ی ادراک عمومی از هنر معاصر بوده است را کاهش دهد.
در واقع، کارستون هولر داده های واقعی را به عنوان نقطه شروع شیوه عمل خود انتخاب
می کند و سپس حساسیت فردی را از طریق مواجهه با وضعیت بیگانه زیر و رو می سازد. به
ویژه، در میان راهبردهای او برای به دست آوردن سرگردانی جسمی و روانی بیننده، به
واسطه ی از دست دادن بعد طبیعی هم وجود دارد؛ کیفیتی که در پرفورمنسِ "اتاق قارچ
های وارونه"، مجموعه ای که در برج بنیاد پرادا در میلان به نمایش
گذاشته شده است، نیز مشاهده می کنیم.
در پرفورمنسِ
"اتاق قارچ های وارونه"، پس
از عبور از یک راهروی تاریک، نگاه بازدیدکننده به نورهای مصنوعی فضا خیره می شود.
اتاقی که در آن چیدمان هولر نمایش داده می شود، بازدیدکننده را در اتاقکی از
امکانات عجیب غوطه ور می سازد که از محرک های روانی و ابزارهای تعاملی تشکیل شده
است. دیوارهای با رنگ سفید برقی با قرمز مایل به قرمز کلاهک های قارچی، با اندازه
ها و شکل های متنوع که از سقف اتاق آویزان شده اند، در تضاد قرار دارند، قارچ هایی
که توسط ساقه شان به سقف متصل شده اند.
بار دیگر ما با تخیل بیولوژیکی هنرمندی روبرو می شویم که برای اینستالیشن خود از
گونه قارچ های "آمانیتا مُسکاریا"، که به نام "ایی ویل اُوی یوو" نیز
شناخته می شود، استفاده کرده است، نوعی قارچ بسیار سمی که به ویژه به دلیل توانایی
اش در ایجاد اثرات روانگردان شناخته شده است. تغییر تعادل روانیْ فیزیکی منجر به
کشف سیستم جدیدی از تعامل بین فرد و حوزه عاطفی اش می شود، تخطی و تجاوز، عنصر
اساسی فرآیند تحقیقات هنری کارستون هولر است که تحت شمول ان ها آزمایش‌هایی با ماهیت
اجتماعی اجرا می‌کند و فضای نمایشگاه را به یک آزمایشگاه تحقیقاتی تبدیل می‌کند.