شرایط طراحی برای موزه جدید تاریخ لهستان در ورشو با در نظر گرفتن زمینه ساختار شهری موجود ، هم از نظر تاریخی- طرح بندی باروک قرن 18 با قلعه ujadow -و هم از نظر نحوه مواجه باشاهراه دهه 70، تعیین شده است . انتخاب مکانی برای ساخت موزه جدید مهمترین و ضروری ترین تصمیم طراحی بود و این نتیجه جستجوی نقطه تعادل بین قدیم و جدید بود که جدید مکمل و متمم طرح بندی تاریخی پارک باروک است . دو عنصر متعادل گر در چشم انداز شیب زیاد به وجود آمده اند – قلعه موجود و موزه جدید- ساختمان ها در جهت مخالف یکدیگر و با فاصله قرار گرفته اند. و ورودی حفاظت شده به سمت غرب شهر ورشو است. علاوه بر این محل انتخاب شده با استفاده از شرایط طبیعی قسمت های شکننده شیب را بدون ساختار های اضافه شده و یا تدابیر تکنولوژیکی قدرت می بخشد به جز قسمت هایی که مستقیما به درک بهتر ساختمان مربوط می شود. عنصر بنیادی و مرتبط با مکان یابی بسیار مشکل آفرین پروژه، ورودی و پیوند آن با ساختار شهری موجود شهر است . بخصوص پیوند آن با خیابان اصلی و معتبر ورشو به نام جاده رویال royal road . بنابراین تصمیم گرفته شد که ورودی موزه لزوما باید مستقیما در این خیابان قرار گیرد. دسترسی با توالی دیوارهای گرانیتی منومنتال یا تندیس وار ، پویا، با کارایی باز که ارائه چند زمینه ای از اطلاعات را دارند طراحی شده است. دروازه ورودی با مسیری به نام جاده پادشاهان به موزه متصل می گردد. ساختمان موزه دو بخش را شامل می شود : بخش اداری و خود موزه که هر دو با پل شیشه ای به هم متصل شده اند . فرم ساختمان بسیار واضح و ساده است و با سقفی بتنی با لایه ای از پوشش گیاهی بر روی آن پوشیده شده است . سقف به آرامی و پیوسته فضای سبز را تا حد زیادی در بر می گیرد تا جایی که برای دهکده ویستولاریورvistula river valley به یک چشم انداز تبدیل می شود. مساحت وسیع و متناسب سقف بتن مسلح با حجم ذخیره سازی زیاد آن آب و هوای مطلوب داخل را تضمین می کند . در تابستان موزه به صورت طبیعی با تبخیر آب باران و لایه پوشش گیاهی خنک می شود. سقف با ستون های چوبی که ارتفاع 12 متری دارند و همگی قابل دید هستند تقویت می شود. این ستون ها نمادی از مصالح سنتی لهستان هستند . ستون های چوبی اطراف ساختمان را احاطه می کنند تا با پوشش شیشه ای داخلی فضای گالری را تعریف کنند مانند ستون های ایوان معبد یونانی . قسمت داخلی موزه از دو طبقه اصلی تشکیل شده اند اولی لابی ورودی با گیشه اطلاعات پیشرفته و تالار های نمایشگاه های موقت را درخود جای داده است و طبقه پایین تر آن فضای مناسبی برای نمایشگاه های دائمی است . فضای داخلی موزه با دیواری پوشیده از قطعات بزرگ سنگ گرانیت تعریف شده است. این دیوار ، دیوار اسامی نام دارد که دیواری است با ساختار نمایشگاهی پویا و متفاوت که پرتره هایی از چهره های ممتاز و یا مردم عامه لهستانی را در تاریخ لهستان نشان می دهد این گونه ای از استعاره های معماری است که ساختمان را مانند پرده تاتر و تاریخ را به هزار سال تقسیم می کند .