ویلا ساوو(Villa Savoye) از نظر بسیاری، به عنوان اثرِ اصلیِ معمار سوییسی، لوکوربوزیه، در نظر گرفته شده، که در پوآسی(Poissy)، خارج از پاریس، قرار گرفته. این بنا یک مصداق و یادگار معمارانه از مدرنیسم متقدم است، که به اصطلاح سبک بین الملل(International Style) نامیده شد.سازه آن در حدود 1929تکمیل شد، اما در دوره جنگ جهانی دوم رو به ویرانی گذاشت. و پس از آن کاملا باز سازی و برای بازدید افتتاح شد.
این خانه "پنج نکته " را با خود به دوش می کشد، که اصولِ اساسیِ زیبایی شناسیِ جدید در حوزه ی معماری را ارائه می دهند:
1.پیلوتی ها، یا ground-level که ستون ها را نگه می دارد و ساختمان را بالا می برد.
2.تراس بام مسطح، احیا مجدد محوطه ای از سایتِ ساختمان برای اهداف خانگی؛ شامل یک محوطه باغ.
3.پلان آزاد، که حاصل حذف دیوارهای باربر است.
4.پنجره های افقی، برای تامین روشنایی و تهویه هوا.
5.نمای آزاد طراحی شده،که بدون ملاحظه و تحمیل دیوارهای باربر و شامل یک پوسته ی نازک دیوار و پنجره هاست.
غایت خانه ی مدرن
این خانه از بسیاری جهات مسیری را که معماری در قرن بیستم پیمود، توصیف می کند. نمونه ای ابتدایی و کلاسیک از " سبک بین الملل"، که در آن توده ی ساختمان، بالای سطح سرسبز بر روی ستون های باریک بتنی شناور است، با پنجره های نواری و یک بام مسطح و قسمتی عرشه مانند، رَمپ، و مقداری دیوار های منحنی.
آخرین نمونه از مجموعه ی خانه های سفید که توسط لوکوربوزیه ی معمار طراحی شده، ویلا ساوو به عنوان یک خانه ی خارج شهر به منظور گذران تعطیلات آخر هفته، برای خانواده ی ثروتمند ساوو (Savoye) طراحی شد و در خارج از روستای کوچکی در پوآسی در چمن زاری احاطه شده با درختان بالغ جا داده شده است. و تمام این اتفاقات به دلیل دغدغه ی ایجاد کمترین اختلال ممکن در طبیعت محیط موجود بود. لوکوربوزیه توجه بسیاری به نحوه ی تقابل مردم و خانه داشت. نزدیک شدن و تجربیات ابتدایی بسیار مهم بود. این خانه از پشت بسیار باشکوه به نظر می رسد و صفحه ی نمایشی از درختان تنومندی که بهم فشرده شده اند را نشان می دهد.
خانواده ی ساوو تا سال 1940 در این خانه زندگی کردند.این خانه، در طول جنگ جهانیِ دوم، اول توسط آلمان ها و سپس بوسیله متفقین اشغال شد، و به صورت جدی آسیب دید. در 1958 به حوزه ی مالکیت شهر پوآسی در آمد که به عنوان یک مرکز برای جوانان استفاده شد و سپس تخریب آن در دستور کار قرار گرفت. هر چند، پس از اعتراض معمارانی که احساس می کردند این بنا باید حفظ شود، و حمایت لوکوربوزیه، این خانه پابرجا ماند.در 1965 در در مقام یک مانیومنت تاریخی ثبت شد، و در دوره ی 1985 تا 1997 کار بازسازی آن به طور کامل انجام شد.این باز سازی ، تعمیرات سازه ای و سطوح تا نماها و تراس ها، سیم کشی مجدد و تاسیسات دوربین های امنیتی و چراغ ها را شامل می شد. رنگ های اصلی و وسائل و لوازم در هر جای ممکن، مجددا تثبیت شدند.فضای داخلی رنگارنگ در جهت خلق کنتراست با رنگ سفید اصلیِ خارجی در نظر گرفته شد.
طراحی این خانه، درست در مقابل عرف های سنتیِ معماریِ مسکونی قرار می گیرد، و بجای آن تصوری تازه از فرمِ معماری کاربردی را ارئه می دهد.سیرکولاسیون عمودی بوسیله ی رَمپ ها، به خوبیِ پله ها تامین شده است و هندسه ی این خانه به نحوی طراحی شده که به عنوان مثال اگر کسی در تمام فضاهای خانه حرکت کند، لمسِ هارمونیِ بین فرم های معمارانه و بازی نور را تضمین کند.
برای مشاهده خبرهای کامل ویلاساوا به اینجا مراجعه فرمایید.
اتووود پیش از این در اینجا به نگاه ماشینی لوکوربوزیه نسبت به معماری پرداخته و در این مقالات در اینجا و اینجا نیز بر ویلا ساووا دقیق شده است
در صورت تمایل به تماشای فیلمی کوتاه درباره ی این خانه می توانید به اینجا سربزنید.