معمارانی هستند که تنها با کاغذ و مقوا کار می کنند ، شیگرو بان نیز از آن دسته معماران است که بخشی از شهرت خود را از کارهای ساخته شده از کاغذ به دست آورده . بان با استفاده از لوله های مقوایی قابل بازیافت معنای جدیدی را به معماری بخشید . به گفته او : " کاغذ از درختان بوجود می آید و انسانها معماری را از درختان ایجاد می کنند بنابراین ایجاد معماری از کاغذ باید امکان پذیر باشد . " خانه کاغذی اولین ساختار بان بود که توسط دولت ژاپن برای استفاده از لوله های مقوایی به عنوان یک متریال در ساخت و ساز یک ساختمان دائمی ، مورد قبول واقع شد و مجوز گرفت . پیکربندی S شکل ساختمان متشکل از 110 لوله کاغذی ( با 2.7 متر ارتفاع ، 275 میلیمتر قطر و 148 میلی متر ضخامت ) فضاهای داخلی و خارجی را تعریف می کند . ده لوله کاغذی بار عمودی را پشتیبانی می کند و 80 لوله داخلی نیروهای جانبی را متحمل می شوند . مفاصل صلیبیِ چوبی در پایه ستون ها به فنداسیون محکم شده اند . این خانه در کنار دریاچه یاماناشی ، یاماناکا – ژاپن – در سال 1995 ساخته شده .