این خانه برای یک زوج در یک منطقه مسکونی در شمال توکیو ،توسط گروه معماری کوه فوجی طراحی شد.سطح زمین بالاتر از لبه سایت است و بنا مجموعه ای از قوس های چوبیست که در اطراف یک ستون مرکزی شکل گرفته. فضای داخلی این خانه درختی به وسیله کیفیت نور و تنوع در ارتفاع سقف، به 4فضا با عملکرد مناسب تقسیم شده.اتاق غذاخوری از ارتفاع بلند سقف و نور زیاد بهره می برد، در حالی که اتاق خواب ها با سقف های کوتاه تر از نور کمتری برخوردارند. سایت به واسطه احاطه شدن در بین خانه های مجاور احساسی از تشویش و نگرانی را بوجود آورده.در این مورد گسترش حجم عمودی به افقی مناسب تر است. دلایل مشابهی را می توان در طبیعت یافت که، هنگامی که یک درخت در جنگلی عمیق در بین درختان بلند محصور شده،به رشد عمودی تمایل دارد.معماران از" مختصات نظام قطبی" به عنوان تعریف هندسه این معماری استفاده کردند.در فضای داخلی بنا،لمینت بکار رفته و در سقف آن هر فریم 55 میلیمتر بالاتر از فریم قبلی قرار گرفته، به همین دلیل با یک چرخش 360درجه، یک اختلاف 1.7 متری از اولین فریم تا آخرین آن وجود دارد. زمانی که به ستون مرکزی تکیه می دهید و به بالا نگاه میکنید،توسعه پرتوهای شعاعی مانند شاخه های یک درخت در نظر شما مجسم می شود.در اینجا فضا بعنوان خانه تعریف شده و بدور از یک جَوِ مصنوعی، یک محیط دوستانه برای زندگی پدید آورده.این تعریف نه تنها مرکز یک فضا را به عنوان یک مفهوم اجتماعی بازتاب میدهد، بلکه مرکز یک فضا احساسی از حضور و زندگی را دربر دارد.