اندره موکان: نگاه تو به اینده معماری چیست؟

وِلــاد هـُـلداکـُـفــْـسکی: برای هزاران سال ما اموختیم چگونه ساختمان های گرم و نرم بسازیم. مابقی فقط مزخرفاتی بوده است در مورد مدرنیسم و پست مدرنیسم، دعوایی بیهوده بر سر گرایش ها. اما مردم را چه سود از جر و بحث ها. ان ها صرفا به یک محیط عادی و معمولی احتیاج دارند و تمام این چالش ها محصول فقدان تعریف واضحی از کارکرد معماری است. مردم هنر و معماری [در وجه زیبایی شناسانه اش] را با هدف های تفریحی ابداع کردند. به نظر می رسد برای هر طراح مبلمانی خیلی مهم است که تاثیر میس ون در روهه را برای فرایند تاریخی طراحی مبلمان بشناسد و ان را با روحیه معاصر عجین سازد، اما به گمان من این کار بیهوده است.

من معماری اینده را همچون شبکه اجتماعی برساخته روابط افقی می بینم. معماری اینده معماری مبتنی بر محیط اطلاعاتی و معماری مبتنی بر روابط است. به بیان دیگر مدلی است از یک بازی. هر شخص قادر خواهد بود تا محیط خود را شکل دهد تا در ان محیط به ارامش برسد. چرا باید اینچنین باشد؟ برای انکه از تدقیق معماری در قامت کارکردی وجهی از بازنمایی تجاری فاصله بگیریم و معماری را از قید نام ها نجات دهیم. به جد بر این باورم که شبکه های مجازی فضای عمومی اینده هستند و این عمیقا به چگونگی سامان دهیِ این شبکه ها توسط مردم بستگی دارد. پیش از این شهر به کسب و کار و تامین منابع محدود بود، حالا با پیشرفت گستره نفوذ اینترنت، شما می توانید در هر نقطه ای از دنیا مشغول کار شوید، عملا به شهر نیازی نداریم، بنیان های دولتْ مداری در حال فروپاشی است، به راستی دولت ها چه کاره اند.؟ شهر ها به چه کاری می ایند؟ برای کار، ارتباط و سیاست ورزی به واقع می توان به شبکه اتکا کرد.

اندره موکان :با این حساب برای ساختمان ها چه پیش خواهد امد؟

وِلــاد هـُـلداکـُـفــْـسکی:امروزه بخش عظیمی از سرمایه درگردش معماری صرف بازنمایی و تبیلغات و تصویرنگاری می شود، حق العمل خیلی پایینی به معماران پرداخت می شود، مگر انکه شبیه زاها حدید باشی، که خیلی گران تر از دیگران است و ساختمان هایش هم خیلی بیشتر از ساختمان های معمارانِ حتی همترازش می ارزند. چرا، چون زاها حدید خیلی با حال است و خودش به یک بـِـرَنـْـد تبدیل شده.

هرانچه در اینده باقی می ماند ان چیزی است که به درد بخور و کارا باشد. محیطی را در نظر اورید که ساده، پاک، ارام و نورانی و محاط در طبیعت باشد، چه کسی بیشتر از این می خواهد. معمار خوب معماری است که بتواند سلسله مراتبی از ارزش ها را شکل دهد، او کسی نیست که ساختمان می سازد، بلکه کسی است که فضای عمومی را اصل قرار می دهد، چرا که همه این مفاهیم در بهترین وجه شان در شبکه موجودند و مهمتر از همه انکه هم اقتصادی تر حادث می شوند و هم فضای کمتری می خواهند و هم انرژی کمتری مصرف می کنند.

برای اشنایی با جریان های اقتصادی ای که به شهر نئولیبرال و معمارْ برندها منجر می شوند ببینید مقاله زاها حدید چیست؟ را

برای اشنایی با معماری ای که توسعه بافت اجتماعی و مفاهیم پایداری مورد نیاز هر اجتماع برای ارتقای کیفیت زیستش را مد نظر اورده می توانید مقاله کامرون سینکلر و هک جریان غالب را مطالعه فرمایید