ما با شئ به گونه ای روبه رو می شویم تا آن را به عنوان بخشی از یک مجموع وسیع ترِ اشیاء پراکنده در وب شهری برنامه ریزی کنیم ، به عنوان بخشی از شبکه که کاربران را برای اقدامات فرهنگی مطلع می کنند . عناصر هندسی فضا ، اطلاعاتی را در مورد آغاز روند ترکیبی و مصنوعی می دهند که بعد از آن ، نیازهای عملکردی و اهداف مورفولوژیکی را تقویت می کند.
هدف اصلی ترکیب ، سفر ویژه کاربر درون ساختمان است ، یک حرکت صعودی ، چرخشی در اطراف سلسله وُیدهای مرکزی موزون : یک رقص چرخشی . این فرایند فراتر از یک ترکیب دو بعدی هندسی و دیاگراماتیک ـ صفحات ـ و تلفیق آن در شئ سه بعدی به عنوان فرش تکه تکه و نامنسجم می باشد . در نهایت ، ساختمان به واسطه پتانسیل حرکتی اش با کاربر ارتباط برقرار می کند .