موزه کـُـلـُـمبا Kolumba Museum شاهکار طراحی پیتر زُمــتـُـر Peter Zumthor در کلنِ المان واقع شده است، شهری که طی جنگ جهانی دوم به کل ویران شد، موزه مکانی است که در ان مجموعه هنری متعلق به اسقف نشین کاتلیک رمی را نگهداری می کنند، اثار هنری ایی که عمری بیش از هزاران سال دارند. طرح زمتــُر اگاهانه و با رعایت تمامی الزامات به گونه ایی سحر اور بر خرابه های کلیسای گوتیک متاخر بنا شده است و از این حیث درکی بی نظیر نسبت به ذات طرح اولیه و روایت مستتر در بافت را نمایان می سازد.

اسقف نشینان به ارزش های به ذات هنر، توانمندی هنر در به فکر واداشتن و القا درک از پیرامون و ارزش های معنوی اش باوری عمیق داشتند، بر این سیاق ان گونه که زمتـُـر که مزه اش را می توان به گفت و گوی گذشته و حال تشبیه کرد در مراسم افتتاح موزه بیان داشت :"طرح از درون مبتنی بر روح مکان و پتانسیل های مستتر در ذات تـُـپوس و روایت های تاریخی تعریف کننده اش متبلور می گردد". زمتر که اثارش همیشه به سبب استفاده متفکرانه از مصالح و پرداخت دقیق به جزییات ساخت شهره بوده است در این جا از اجر خاکستری برای هم بند ساختن اجزای متلاشی شده سایت استفاده کرده است.

این اجزا شامل قطعات به جای مانده از کلیسای دوره گوتیک، خرابه های سنگی متعلق به دوره های رمی و قرون وسطا و اثار به جای مانده از نمازخانه "بانوی خرابه ها Madonna of the Ruins " ساخته معمار المانی گاتفرید بوم Gottfried Böhm به سال 1950 می باشند. نمای حاصل از اجرهای خاکستری بقایای نمای کلیسا را در نمای جدید طراحی شده برای موزه معاصر ترکیب می کند. اجرها که پرداختی متخلل و دارای خلل و فرجی هستند، نور را در فضاهای مشخصی از موزه توزیع می نمایند. با تغییر فصل لکه های نور تغییر مکان داده و در جای جای خرابه ها فضاهایی متنوع ایجاد می کنند، سیاست طراحانه ایی که محیطی ملایم و همیشه در حال تغییر می افریند و روحی تازه در کالبدی می دمد که زیر بار تاریخ تخریب شده است.

موزه از 16 سالن نمایش متفاوت تشکیل شده و در مرکز ان باقی مخفی؛ فضایی ارام برای تامل و مراقبه طراحی شده است تا ذات درون نگر و منزوی تفکر رهبانی اروپا را تجدید کند. طرح کلی شدیدا از سیاست مصالح materiality تاثیر پذیرفته است، زمتر هم که به صرف زمان زیاد برای تعریف و بازتعریف مجدد پروژه هایش مشهور است، در این پروژه نیز زمان زیادی را صرف یافت مصالح کامل نمود و اجرهای دست ساز پترسن تگلِ Petersen Tegl دانمارکی که صرفا برای این پروژه طراحی و ساخته شدند را برای رنگ گیری در اتش حاصل از زغال چوب پخت.