موزه ملی ماکسیMAXXI در محله فلامینوی شهر رم واقع شده است، ساختمان که ساخت ان 10 سال به طول انجامید در محوطه سربازخانه مُــنتلو Montello واقع شده است. مجموعه که سطح پوششی بالغ بر 27000 متر مربع دارد با بافت شهری رم ترکیب شده است، این پردازش شهری موجب می شود پلازایی نو واجد جزییات بصری فراوان پیچیده در فرم هایی تماشایی ایجاد شود. مسیر پیاده روی بیرونی از شکل ساختمان تبعیت می کند و به سمت زیر حجم های معلقی می غلتد که رو به پلازایی عظیم گشوده می شود. محوطه داخلی موزه در گام اول یک اتریوم با ارتفاع زیاد است که به فضاهای معرفی موزه، کافه تریا، کتاب فروشی، و گالری هایی منتهی می شوند که نمایش اثار متعلق به موزه، نمایش گاه های موردی یا فصلی و دیگر اتفاغ های فرهنگی را پوشش می دهند. مصالحی هم چون شیشه، فولاد و بتن به فضاهای نمایشگاهی موزه خاصیتی خنثی می دهند، البته علی رغم این ساختار انعطاف ناپذیر استفاده از پنل های قابل حمل این امکان را فراهم می اورد که اجراهای متفاوت نمایش گاهی امکان پذیر گردد. خاصیت منحصر به فرد ساختاری و معمارانه پروژه در استفاده از دیوارها در قامت عناصر فضایی هدایتی است، که شکل می گیرد. فضاهای ورودی گالری ها که غالبا خطی می باشند، به وسیله ی جفت دیوارهای موازی ایی که حرکت عرضی ساختمان را شکل می دهند مرززدایی شده اند. صفحات گچی متصل به دیوارهای بتنی داکتهایی ایجاد کرده اند که سیستم های تاسیساتی مجموعه موزه را در خود جای می دهند. سیستم پوشش سقف موزه هم از نظر تکنیکی و هم از نظر ساختاری عنصری بی نهایت پیچیده است. سقف جداره بیرونی را با ابزار تامین سایه مجموعه مانند پرده ها، سیستم های نورپردازی و سیستم کنترل درجه حرارت و میزان رطوبت ترکیب می کند. تیغه های عمودی ایی که سیستم سقف مجموعه را تعریف می کنند از فولاد ساخته شده اند و با مصالحی که پرداخت نهایی کار با ان ها صورت می گیرد پوشیده شده اند. سقف های شیشه ایی از بیرون به وسیله شبکه فولادیی که از یک سو نور را پراکنده می سازد و از سویی دیگر امکان در معرض نور قرار گرفتن غیر استاندارد اثار را نیز کاهش می دهد پوشیده شده اند. تمام ستون های عمودی حتی ستون های حمالی که بار حجم های طره ایی را کنترل می کنند نیز از فولادند.