درور بنشتريت طراح متولد اسرائيل كه در نيويورك مستقرست، طراحي كنيسه سوهو در خيابان43 كرازبي در نيويورك را انجام داده است. وي اين پروژه را براساس مفاهيم دوگانه ي تفسير هنري فضاسازي و پرداختن به جزئيات، طراحي كرده است. ورودي راه راه جلو، كه پيشتر براي يك بوتيك به كار مي رفته است ، حريم خصوصي اين مركز نيايش را مشخص مي كند. اين نوارهاي آويزان همچون تصويري از باركد هستند كه شال تالوت يهوديان ، كه براي دعا به تن مي كنند را مجسم مي كنند.

 مراجعين به سالن پذيرش طولاني و باريكي كه با يك ميز تنديسي، متشكل از دو بلوك تاشو آماده، استقبال مي شوند. در مقابل اين طراحي تاشو كه با اسم درور به جهانيان معرفي شده است، ديواري قرار دارد كه با آجرهايي رنگ آميزي شده با نام اهداكنندگان اين كنيسه مزين گشته است. خطوط همگراي سقف نيز با باريكي سالن هم نوا شده و بازديدكنندگان را به نمازخانه راهنمايي مي كنند. با گذر از اين راهروي ورودي، بازديدكنندگان به روي پلكاني از فولاد و شيشه مي رسند كه در بالاي تالار منتهي به محراب قرار دارد.

نقاشي هاي روي ديوارها كه از پنل هاي مشابهي تشكيل شده اند، مي توانند تبديل به صندلي و يا ميز قهوه شوند. در فضاي داخلي محراب، درور از نيمكت هاي بژ راحتي استفاده كرده است كه طراحي شخصي خودش مي باشد.

فضاي محراب، به طور سنتي از پنجره هايي با شيشه هاي منقوش و رنگي نور مي گيرد كه نورشان را بصورت مصنوعي از لامپ هاي مخفي شده تامين مي كنند. در اين فضا، درور عناصر ساختاري ساختمان قبلي، همچون ديوارهاي آجري را به همان وضع موجود نگاه داشته است و با ايجاد 8 مربع روشن در ميان ديوارها و نقاشي آنها همچون شمعدان هاي يهوديان در جنگ، طراحي منسجمي با خطوط ورودي ايجاد كرده است. كانسپت وي براي اين طرح ها، پذيرش و ادغام طبيعت و تاريخ معماريست كه خود، ميزبان و پذيراي فضاي معنوي مي باشد.

در راستاي پلكان و مقابل بينندگان، قوسي براي تورات ساخته شده است كه از دو دايره متداخل تشكيل شده است كه به هنگام بسته بودن ، فرم ستاره داوود را مي سازند ؛ اين طرح انتخابي از ايگل ازرول، طراح مد است كه آنرا با پارچه پوشانيده است.

اتووود پيش از اين به معرفي بلوكهاي تاشو، خلاقيتي نوين از درور بنشتريت در اين خبر پرداخته است.