ـ کولهاس در دوران جوانی همکار جان دی بونت بود؛ کارگردانی که بعدها با ساختن فیلم سرعت به شهرت رسید.

ـ کولهاس زمانی متوجه علاقه اش به معماری شد که در سن 24 سالگی به دعوت دوستانش به دانشگاه دلفت رفت و در جمع دانشجویان معماری برایشان از سینما گفت .

ـ ترسیمات او برای پایان نامه کارشناسی ارشدش از اِی اِی جز پر بازدیدترین پروژه های بخش طراحی و معماری موزه هنرهای مدرن نیویورک است.

ـ بیشترین بنایی که او در طول زندگی اش تجربه کرده است، هتل ها هستند، کولهاس در مصاحبه با مجله نیویورک تایمز ابراز علاقه می کند که روزی هتلی طراحی کند.

ـ رم کولهاس هیچ ارتباطی با کمپانی کفش سازی یونایتد نوُود ندارد، این کمپانی متعلق به پسر برادر اوست؛ رم دی کولهاس.

ـ اگر می خواهید یک مجادله داغ میان دو معمار را ببینید به تماشای فیلم خاطرات یک معمار برون گرا بنشینید، مباحثه کولهاس و فیلیپ جانسن در این فیلم در نوع خود بی نظیر است.

ـ کولهاس یک بار با هرزوگ د مورن برای طراحی یک هتل در نیویورک مشارکت کردند؛ هتل یان شریگر. در این مقاله، کولهاس اشاره هایی به این پروژه کرده است.

ـ کولهاس دوران کودکی خود را در جاکارتا گذرانده است.

ـ کولهاس در سال 2003، به دعوت مجله ویرد، سردبیری شماره ای از مجله را به عهده گرفت، این دعوت به دنبال انتشار کتاب نیویورک مهذون انجام گرفت، مقاله ای که او به رشته تحریر دراورد، فقط هذیان، نه کمتر، نه بیشتر نام دارد. اتووود از این مجموعه مقاله فضاي اعتراض؛ وقتي سخن منطقه بندي شده است نوشته سارا وایتینگ را به چاپ رسانده است.

ـ زمانی که در سال 1995 پذیرفت در هاروارد شروع به تدریس کند، اصلا نپذیرفت که انچه تدریس می کند تحت شمول طراحی باشد، قرار شد او هر سال یک درسْ گفتار کوتاه در مورد مباحث مورد علاقه اش ارائه دهد.

ـ کولهاس خود را انسانی ناپاسخ گو می داند و این خصیصه خود را خصیصه ای ارزشمند می داند.

ـ اِی اِم او؛ مخزن فکری داخلی اُ ام ای، زمانی شکل گرفت که دفتر معماری متروپلیتن، مامور طراحی دفتر مرکزی یونیورسال استودیو در لس انجلس گردید، این مخزن فکری گستره کارهای دفتر معماری متروپلیتن را با حوزه های فرامعمارانه ای همچون رسانه ترکیب می کند.

ـ فرانک گری در مقاله ای در مجله نیویورک تایمز که به سال 2000 به چاپ رسید، رم کولهاس را "یکی از بزرگترین متفکران دوران ما" خواند.