بعد از بازدید اولیه از پروژه به دلیل کوچک بودن واحد، تلاش کردیم ایده ای داشته باشیم که بتوانیم فضا را بزرگتر جلوه بدهیم. برای این کار از دغدغه ی اصلی و همیشگی مان که طبیعت، درخت و گیاهان بوده است استفاده کردیم. وقتی فضا محدود است، میتوان این سوال را پرسید که آیا میتوان با استفاده از خیال فضای بیشتری ایجاد کرد و خطوط معماری را در ذهن بیننده امتداد داد؟ به این نتیجه رسیدیم از تنه درخت هایی استفاده کنیم به این گونه که گویا فضای ما میزبان بخشی از درختان تنومند و بلند مرتبه است و امتداد آنها که در نور سقف محو می شوند از سقف خارج شده و در خارج از فضای محل پروژه به زیست خود ادامه می دهند.  به کمک این ایده می توانستیم ذهن را از فضا خارج کنیم و در ذهن مخاطب فضای خارجی را به فضای داخلی اضافه کنیم و درنتیجه فضای موجود رادر ذهن بزرگتر کنیم. حال این تنه درخت ها به خودی خود به نمادی از قدمت فضای پروژه هم تبدیل شده بودند و ما نیاز داشتیم در جواب به آنها و برای عملکرد و فضای نوسازی شده هم نمادی داشته باشیم، برای این مهم از درختچه هایی جوان در همجواری این تنه درخت ها استفاده کردیم که نمادی مناسب برای عملکرد جدید پروژه و نو سازی واحد بودند.