تجربه و نگرشیست در جهت احیا ، بازنگری و جستجوی فضاهای گمشده معماری تاریخی ایران در حوزه معماری مسکونی با نگاه پایداری اجتماعی در حفظ چندگانه مهم ، فرهنگ ، محرمیت ، تعامل و عملکرد ، احیا و ایجاد حیاط در افزایش هرچه بیشتر تعاملات اجتماعی که در همسایگی یک مجتمع نمود پیدا کرده است . در این پروژه تلاش کردیم تا تمامی درختان موجود در زمین را حفظ کرده و به عنوان کانسپت تجربه و نگرشی در جهت فرهنگ سازی حفظ درختان و هم زیستی معماری با طبیعت است ..
ایجاد فضای مشاء مناسب در طبقات جهت بهره گیری از نور و تهویه طبیعی درهر طبقه برای ایجاد فضای مکث، گفتگو و تنفس
ایجاد دعوت کنندگی و هدایت توسط به کارگیری درختان و دیوار های سبز و رواق های مشترک و غیر مشترک در تقسیمات فضا
توجه به بعد روانشاختی و پدیدار شناسی در ایجاد محدوده آسایش با فضای سبز در کاهش اضطراب و درگیر شدن حواس چندگانه
امکان ایجاد محرمیت در عین شفافیت توسط پوشش های گیاهی سبز و پنل های متحرک جهت کنترل دید و نور
ایجاد تراس های متعدد در چهار جهت نما برای ایجاد فضای سبز و باغ های معلق در مواجه دید ناظر با مجموعه
ایجاد حیات های جداگانه در هر طبقه جهت فضای مکث و همسایگی
حفظ درختان سایت
ایجاد مسیر دوچرخه سواری ، پیاده روی ، اسکان و استراحت در محور طولی و عرضی در سایت
تامین تراس های در کلیه واحد ها و افزایش میزان نورگیری
توجه به جهت تابش آفتاب در استقرار فضا ها ی بلوک شمالی و جنوبی درطراحی و جاگذاری فضاها
توجه به متراژ واحد ها و تناسبات استاندارد فضا نسبت به جهت فرارگیری در سایت و برای نورگیری بهتر
توجه به فضای دید ناظر نسبت به فضای درون به بیرون و بیرون به درون (فرم تابع عملکرد و عملکرد تابع فرم ).
توجه به فضای متخلخل ، سبز و شفاف در طراحی
استقرار فضا ها با توجه به نیاز به میزان نور دریافتی از نور و آفتاب طبیعی نسبت به ساعات مختلف روز
توجه به شفافیت و اهمیت نورگیری حداکثر واحد ها نسبت به جهت قرارگیری در سایت با طراحی فرم و فضای مناسب
استفاده از پنل های مشبک جهت کاهش میزان شفافیت و میزان نسبیت وکنترل نور و دید
رعایت میزان فاصله دو بلوک جهت حفظ حریم مستقل ، نور گیری و سایه اندازی در 4 فصل
توجه به تابش آفتاب و باد های غالب اقلیمی در طراحی و قرار گیری فضا ها طبق الویت دسترسی ها و نورگیری مورد نیاز هر فضا نسبت به ساعات روز و بهره گیری
حفظ و افزایش پوشش گیاهی در فضای جداره های نما
در نظر گرفتن مسیر تندرستی و پیاده روی
ایجاد فرم شاخص و لند مارک شهری ( دعوت کنندگی و دیالوگ با شهر به واسطه نشانه و گونه شناسی شهری )
توجه ویژه به تناسبات فضایی و طلایی در طراحی نسبت به مقیاس انسانی
پرهیز از وابستگی شاخص در استفاده محدود در طراحی فرم – قابلیت اجرای نما و فضا ها با مصالح ارزان ، مطلوب و با کیفیت
افزایش فضای تعامل و محدوده آسایش در کلیه فضا های عمومی و خصوصی و خدماتی
استفاده از گیاهان همیشه سبز و خزان پذیر در محیط با توجه به جهات نورگیری و حفظ دید بصری در فصول مختلف ( سبزینگی)
توجه به نوع پوشش گیاهی در نما و فضا های سکونتی و فضای عمومی جهت افزایش اکسیژن و هوای پاک با خاصیت درمانی
ایجاد شفافیت ، دعوت کنندگی و عقب نشستگی در طبقه همکف برای اشغال سطح کمتر زمین و افزایش دید بصری در ارتباط بین دو بلوک در ستایش و حفظ درختان سایت .
کاهش سطح اشغال در طبقه همکف کمتر از 30 درصد و ایجاد شفافیت و بهره گیری از حداکثر دید و فضای سبز