خانه های ما کسل کننده شده اند و شبح این کسالت  در زندگی روزمره مان اثری متناوب و پایدار به جای گذاشته است. همواره این رسالت را بر خود تکلیف کرده ام که تا حد ممکن ، در کنار محدودیت های اقتصادی ، اقلیمی ، شهرسازی و کارفرمایی، امکان سبک زندگی جدیدی برای کاربران ویلا فراهم سازم و معتقدم معماری خوب و متنوعی که نیازهای کاربران را پوشش دهد تاثیر شگرفی در افزایش آرامش جسمی و روانی انسانها و کیفیت روابط بین آنها خواهد داشت. سال 1396 ، در دهکده ی ویلایی "هشت بهشت گیلاوند" ، دو برادر خواهان طراحی دو ویلای کاملا یکسان در دو پلاک مجاور هم بودند. یکسان بودن دو ساختمان در کنار هم تنها چالش زیبایی شناختی پروژه نبود و می بایست شاخصه های دیگری برای فرار از این تکرار مد نظر واقع می شد. علاقه ای به فرم های مینیمال راست گوشه وجود نداشت و در کنار آن تاکید بر تکسر و تنوع فضاها پر اهمیت می نمود. ایده اصلی در شکل گیری ویلاهای "سهی و سهی" پرهیز از یکنواختی کسالت آور سبک زندگی در شهر های بزرگ نظیر تهران است . در این ویلاها می توان تمام روز و شب را در جاهای مختلف به فعالیت های متنوع پرداخت و این تنها با جایگذاری لوازم امکان پذیر نیست. این مهم با معماری و خلق فضاهای متنوع شکل می گیرد.