موزه 21-21 طراحی بینش در توکیو میزبان نمایشگاهی ست اختصاص داده شده به برخی از نمادین ترین پروژه های جهان. این نمایشگاه با عنوان "پروژه های بزرگ: چقدر دور می روید؟"، به ایده های جسورانه و نوآورانه ای که بیانی فراتر از روش های موجود داشته اند پرداخته است. هنرمندان، طراحان وو معماران با پیشینه های متنوع و ایدئولوژی های متفاوت همچون کریستو و ژان کلود، یونیا ایشیگامی و نومن برای ارائه آثار خود جمع شده اند.

این نمایشگاه با کارگردانی نائوکو آونو به دنبال انتقال قدرت فوق العاده ی خلقت در تاثیرگذاری و متاثر نمودن عموم مردم است. نقطه شروع این نمایش به کار اخیر هنرمند ایتالیایی کریستو و ژان کلود: اقیانوس شناور پرداخته است. 100 هزار متر مربع پارچه زرد درخشان کشیده شده بر اسکله ای شناور، نقاط مختلفی در دریاچه ایزو را به هم متصل نمودند. این کار مونومنتال در تناسبات و مقیاسی باورنکردنی به تازگی موفق به دریافت جایزه طراحی برای تاثیر اجتماعی شده است. در ادامه، نمایشگاه آثار هفت نیروی خلاق دیگر را معرفی می کند که هر کدام به طرحی که در ابتدا تصور می شود غیرممکن است پرداخته اند.

نمایشگاه در نظر دارد که احساس شگفتی مونومنتال بودن هر اثر را به بازدیدکنندگان القا کند. این نمایش روند و برنامه ریزی دقیق رسیدن به یک طرح، همکاری گروه های بسیار و چالش های مالی و احتماعی بالقوه در هر پروژه را نشان می دهد. یکی دیگر از ویژگی های مهم این نمایشگاه، تاثیر پروژه ها بر چشم انداز شهری ست. اثر هر هنرمند با تغییرات موقت یا دائمی شهر یا محیط طبیعی، زندگی روزمره مردم را تحت تاثیر قرار می دهد. با نقش آفرینی در پروژه، مشارکت در فرایند تولید، همکاری با نهادهای دولتی یا شرکت ها، مردم نیز می توانند شادی کار با یکدیگر جهت انجام اثری با ارزش های فرهنگی را تجربه کنند.

نائوکو آونو می گوید: "کارهایی که ما را تشویق می کنند تا چیزهای جدید را تجربه کنیم و ما را از لذت و مجموعه ای از ارزش هایی که قبلا هرگز آن را انتظار نداشته ایم، آگاه می کنند. این نمایشگاه به دنبال قدرت فضایی هر خلاقیت و لذت های ویژه آن است."