ایده این خونه متصل کردن حیاط شمالی به حیاط جنوبی اون از طریق یه کوچه بود. کوچه‌ای که تناسب کوچه‌های آشتی‌کنان قدیمی را داشته باشه. کاربری عمومی خونه به صورت یه توده‌ی بزرگتر در یک طرف کوچه و اتاق خواب اصلی به صورت توده‌ی کوچک‌تر در طرف دیگه‌ی کوچه قرار گرفت که با نوع زندگی مالک هماهنگ بود. داخل توده‌ی بزرگتر که کاربری‌های عمومی خونه بود، طوری سازماندهی شد که با اختلاف سطح از همدیگه جدا بشند. به این ترتیب علاوه بر اینکه محرمیت هر فضا حفظ می‌شد، همه‌ی فضاها زیر یک سقف منحنی با هم در ارتباط قرار گرفتند. پله‌ای خطی فضاها را به هم متصل می‌کرد طوری که در هر پاگردِ اون یک کاربری جانمایی شده بود. همین ایده برای اتاق خواب اصلی تو مقیاس کوچک‌تر اجرا شد.

پس از تمام شدن کار اجرایی، پروژه مانند لنداسکیپی شده بود که همه جای بنا حرکت می‌کرد. از حیاط‌ گرفته تا خصوصی‌ترین فضای خونه از طریق لنداسکیپ به هم متصل شده و کل مجموعه را یکپارچه کرده بود.

(برنده‌ی رتبه‌ی اول جایزه‌ی معمار سال 1381 در بخش معماری مسکونی 20 سال پس از انقلاب)