حرکت و سیالیت ایده‌ی این پروژه است، حرکتی که به وسیله‌ی یک رامپ ملایم در وسط توده‌ی ساختمانی قرار می‌گیره و فضای سه طبقه‌ی داخلی رو یکپارچه می‌کنه؛ طوری که در هر ترازی که قرار بگیریم با حداقل دو تراز دیگه در ارتباط هستیم. این رامپ فضای سالن اجتماعات بنا رو که یه فضای اجتماعی هست رو در زیر زمین به باغ-بام که یک فضای سبز هست متصل می‌کنه و در طول مسیر رامپ، دفاتر اداری سازماندهی شده‌اند که کاربری اصلی ساختمان هستند و هر دفتر توی هر تراز، حداقل با چند دفتر دیگر تو ترازهای دیگر در ارتباط هست. فضای داخلی کاملاً شیشه‌ای هست که نور از وسط به داخل دفاتر نفوذ و دید داخلی رو باز کنه. این فضای شیشه‌ای با آجر پوشانده شد که تضاد درون و بیرون ساختمون به حداکثر خودش برسه و فضای شفاف درونی در مقابل طبیعت و گرما و ... در امان باشه. شیشه‌های نیمه رفلکسی که برای بدنه‌ی رامپ انتخاب شد، تصویرهای متعددی از حرکت انسان رو نشان می‌ده که در وسط ساختمون مشغول حرکت هستند.

توی این پروژه فقط صندلی‌های اداری خریداری و بقیه اثاث و مبلمان، طراحی و ساخته شد. از دستگیره‌ی درب‌ها گرفته تا میز، کمدها و صندلی‌های آمفی تئاتر، چراغ‌ها و تابلوی ساختمان، همه و همه به صورت دست‌ساز می‌باشند. پس از تموم شدن ساختمون، بنا خودش رو مثل یک توده‌ی توپر آجری نشان می‌ده که فقط از قسمت چاک خورده‌ی اون که نورگیره قابل نفوذ هست و داخل اون همه‌ی وکیل‌ها به جای این‌که بایستند و با هم حرف بزنند مجبورند حرکت کنند و حرف بزنند، شاید کاری به سرانجام برسد.