یکی از راهکارهای حفظ زیست بوم بهره مندی از معماری تجدید پذیر به منظور هم زیستی با طبیعت، جهت احیای دوباره حیات، دستیابی به دستورالعمل هایی برای طراحی در راستای احترام به طبیعت به منظور ایجاد تعامل متوازن میان انسان و محیط پیرامون زندگی اش و جلوگیری از هرگونه آسیب به طبیعت و آدمی است. حفظ دو درخت در سایت پروژه به عنوان عناصر نمادین و با نگاه انتقاد گرایانه به حذف درختان با هدف احترام به طبیعت انجام شده است.
در طراحی سعی بر آن بوده تا با توجه به اهمیت محرمیت در معماری ایرانی، ضمن حفظ امنیت عرصه های خصوصی و عمومی دارای شفافیت در فضای پیرامون باشند. رعایت اصل ساده گرایی در زیبایی شناسی و نیارش از اهداف پروژه به شمار می رود. گذر از مشکلات اقتصادی در رسیدن به هدف و دستیابی به معماری پاسخ گو و پرهیز از بیهودگی ازنکاتی است که در طراحی تاثیرگزار بوده است.
ایجاد دعوت کنندگی و خوانایی در طرح با وجود ایوان ورودی به عنوان نمادی از معماری ایرانی، استفاده از بازشوها از هر جهت و داشتن عرصه ها در یک کادر مشخص که خود باعث بهبود عملکرد و کیفیت فضاهای معماری می شود از دیگر ویژگی های این پروژه محسوب می شوند.
با توجه به موقعیت قرارگیری ویلا و بررسی و توجه به اقلیم منطقه، آجر به عنوان مصالح قابل بازیافت و کاربردی در حوزه نیارش (سازه) و زیبایی شناسی با نگاه حداقل گرا نقش مهمی در تعریف فضا و معماری دارد.