پیدایش پروژه های معماری در مقیاس خرد ، دید بصری متمایز با دیگر بناها را درسطح شهر خلق می کند که این خود منجر به ایجاد حسی بدیع در آن منطقه می گردد . به خصوص مناطق اطراف تهران.
چالش طراحی پروژه ویلای هیچ، با تناسبات سایت و مقیاس کم آن نسبت به کاربری های مجاور آغاز گردید و تلاشی بود تا با احترام به سایت و منطقه گرایی و شاخص بودن در منظر شهری ، طرحی با رعایت محرمیت در هویت مسکونی معماری گردد .
روند طراحی با بهره گیری از فرم سایت ، هندسه ای مستطیل شکل را ابداع کرد لذا فضاهای منفی در جداره های اصلی پروژه باعث افزایش کیفیت دید بصری در حجم و برقراری دیالوگ میان معماری و شهر می شود .