به هنگام گفت و گوهایی با دانشجویانم، وقتی موضوع پشتکار به میان می آمد، من برای تفهیم موضوع و ملموس تر مطرح شدن آن، از افراد یا زوج هایی نام می بردم که یکی از آن ها زاها حدید بود. از نظر من، پشتکار زاها حدید، که مسلماً همراه یا ناشی از عشق و علاقه به معماری بود، ستودنی است.

در سال 1381، او در پاسخ پرسش های "ما" (مجله معماری ایران)، هرچند به علت مسافرت نتوانست خود مستقیماً پاسخ پرسش ها را بدهد، در رابطه با پرسش های مطرح در رابطه با "برج و شهر"، متنی را برای "ما" ارسال داشت (مندرج در ش 10+11). این واکنش برای "ما" ارزشمند بود و خاطره ی او را برای من زنده نگه می دارد.

به هر حال، رسیدن به موقعیتی همچون موقعیت او در معماری امروز جهان، اتفاقی ارزنده است و درگذشت او، به مانند اظهار نظرهای بسیاری از دوستداران او، برای من نیز تاسف انگیز بود.