خواسته ی کارفرمای این پروژه تبدیل انباری روی خرپشته ی یک ساختمان مسکونی به محلی برای سکونت بود و با توجه به متراژ کم فضای آن، هدف ما پیاده کردن طرحی بود که امکان ارائه ی کلیه خدمات یک فضای مسکونی در این فضای کوچک را داشته باشد. همین امر باعث شد، فضا را به گونه ای طراحی کنیم که با دارا بودن قابلیت تطبیق با نیازهای مختلف ساکنانش، گونه های متفاوتی از خود را به نمایش بگذارد. در واقع ما می خواستیم به جای چندبخشی کردن فضا، یک فضای یکپارچه داشته باشیم که در شرایط متفاوت، شکل ها و عملکردهای مختلفی را ارائه دهد. متراژ اولیه ی فضا، 30 مترمربع بود. ما برای افزایش مساحت آن شروع به پیشروی به سمت جداره ی جنوبی تا لبه ی ساختمان کردیم و در نتیجه توانستیم علاوه بر افزایش متراژ به 45 متر مربع، امکان استفاده بیشتری از منظر بیرونی داشته باشیم. در این قسمت سقف را به اندازه ی یک متر از سقف اتاق اصلی بالاتر بردیم، در نتیجه به سبب اختلاف تراز بوجود آمده در سقف ها امکان جریان یافتن هوا در فضا به علاوه جاسازی بخشی از اثاثیه در آن برایمان فراهم شد. در نهایت می توان گفت شیب دار کردن سقف در این قسمت پاسخی به سازه و شرایط اقلیمی بود (آفتاب و باران). پنجره سرتاسر شیشه ای سه بخشی این سوئیت برداشتی از ارسی های سه درکی در خانه های قدیمی شیراز بود که جمع شدن سه قسمت آن روی یکدیگر به کمک یک فرمان و قرقره موجب از میان برداشتن مرز بین درون و بیرون می گردید تا ارتباطی بی واسطه با بیرون برقرار کند. با توجه به زاویه تقریبا 80 درجه ای خورشید در ظهر تابستان در جبهه ی جنوبی در شیراز، شبکه فلزی پوشیده از گیاهان خزان پذیر پیچی و رونده، در مقابل پنجره سوئیت قرار دادیم تا در عین کنترل ورود نور در این ایام، مانع از ورود پرتوهای خورشید در زمستان نشود؛ به علاوه باعث حفظ محرمیت بصری به فضای داخلی گردد. ما به جای اختصاص کل فضای بام به محیط بسته، بخشی از آن را به فضای نیمه باز(حیاط بام)، به عنوان یکی از ملزومات فضای سکونت اختصاص دادیم که در عین حال قابلیت یکپارچه شدن با فضای اصلی را داشته باشد. از این فضای گشوده می توان جهت صبحانه خوری، باربیکیو و فضای سیگار نیز استفاده کرد.