این مسابقه برای تصور آینده‌ی قبرستان بقیع شریف و رویاپردازی درباره‌ی آن در شهر مدینه طراحی شده است. قبرستانی که در طول تاریخ مملو از نشانه‌های تاریخی، مذهبی و در نهایت سیاسی شده و در نتیجه رویاپردازی حول این قبرستان را به یک مسئله‌ی بحرانی تبدیل کرده است. این پروژه نیز در سایه‌ی پروپاگاندای سیاسی کشور و با آگاهی به آن تصور شده است.
سازماندهی اصلی پروژه از انداختن (Projection) تقاطع یک گرید در محل بقعه‌های تخریب شده تشکیل شده است. این گرید برروی مرز‌های دیوار شده‌ی قبرستان سوار شده و ارتفاع‌های متفاوتی به خود گرفته است. صفحه‌های شکل گرفته در این فرآیند از فیگور تخت شده‌ی بقعه‌ها استفاده کرده و گنبدهایی دو بعدی را پشت سر هم قرار داده است.
در نگاه اول و پیش از تجربه‌ی فضای درونی، بازدیدکنندگان با شهری از گنبدها روبرو می‌شوند که چیزی جز خطای دیداری نیست. پروژه در لایه‌ی زیرین، قبرستان را از دید بازدیدکنندگان پنهان کرده و تنها بقعه‌ها را نمایش می‌دهد بازدیدکننده پس از عبور از چندین نما، با تناقضی نسبت به ادراک پیشینی خود از قبرستان روبه‌رو می‌شود. این تناقض از وارد نشدن سوژه به یک فضای داخلی (یک حجم سه بعدی) و روبه‌رو شدن او با صفحات متخلخل ایجاد می‌شود. در انتها با وارد شدن به لایه‌ی بالایی و قرارگیری میان این صفحات قبرستان برای سوژه آشکار می‌شود.به واسطه‌ی نوع سوراخ شدن صفحات، تعداد، ابعاد و مختصات قرارگیری آن‌ها درک سوژه از نقطه‌های بقعه‌ها هربار تغییر می‌کند.
نتیجتا پروژه که از دو ساختار روی هم تشکیل شده یکی بقعه‌ها را به نمایش می‌گذارد و قبرستان نقش هدایت‌کننده را ایفا می‌کند و در دیگری قبرستان به نمایش گذاشته شده و بقعه‌ها نقش هدایت‌کننده به خود می‌گیرند.