معماری های تک (High-Tech)

معماری با فناوری پیشرفته (Advanced-Technology) سبکی از معماری است که در دهه 1970 در اروپا و آمریکا ظهور کرد

این معماری، برای به تصویر کشیدن هرچه بیشتر نقش و جایگاه تکنولوژی و صنعت ،از فن آوري و صنعت پيشرفته روز دنيا در طراحی ساختمان استفاده مي‌كرد.

اسم این سبک برای اولین بار در سال 1979 در کتابی به نام 
" High-Tech: Industrial style and source book for home" مطرح شد.

در این کتاب  صدها تصویر از نحوه بكارگيري پیشرفت های صنعتی روز در کارهای طراحان و معماران، وجود دارد.

در دهه 1970 پیشرفت های تکنولوژیکی و علمی تاثیر بسیار زیادی بر جوامع زمان خود داشت. این پیشرفت ها با سفر به ماه و قدم گذاشتن نیل آرمسترانگ بر آن در سال 1969 به اوج خود رسید. این تحولات علمي به نوبه خود موجب تغییر دید مردم و بطور خاص تغییر نوع نگرش معماران در استفاده هرچه بیشتر از تکنولوژی های روز شد.

از دید معماران های تک، ساختمانهای امروزی باید نمایش دهنده عصاره فکری و تکنیکی عصر حاضر یعنی تکنولوژی باشد. بنابراین، یکی از اهداف روشن و بارز این معماری، زياده روي در اجزاي صنعتی ساختمان با در معرض دید قرار دادن آنها بود، زیرا از نظر آنها جنبه های تکنیکال، خلق کننده زیبایی ساختمان هستند.

یکی از بارزترین نمونه های این زياده‌روي، مرکز فرهنگی ژرژ پمپیدو در  پاریس است

در این نمونه، داکت های تهویه و لوله های تاسیساتی بطور بسیار برجسته ای در بیرون ساختمان خودنمایی می کنند که به نوبه خود کاری افراطی محسوب می شود، زیرا تا آن زمان داکت های تهویه و تاسیسات جزو اجزایی بودند که در داخل ساختمان پنهان و  مخفی می شدند. این ساختمان توسط دو معمار پیشرو و معروف های تک به نام های ریچارد راجرز و رنزو پیانو طراحی و ساخته شده است.

 نمونه معماری های تک؛ مقر اصلی بانک HSBC هنگ‌کنگ

(HSBC Bank Headquarter, Hong Kong)

این بنای 47 طبقه توسط معمار مشهور های تک، نورمن فاستر طراحی شده است. در این ساختمان، سیستم منحصر به فرد و جدیدی برای شکل دهی به فضاها بكار رفته است که مي‌توان آن را از اين زاويه‌ها مورد بررسي قرار داد:

- معمار اين ساختمان برخلاف ساختارهای مرسوم برای ساختمان های بلند که همواره از هسته های مرکزی برای شکل دهی به کل فضاها استفاده می شد،توانسته است با بكارگيري دکلهای مرکبی ساختارهای باربر داخلی را حذف و فضاهایی یکپارچه با پلانهایی باز بوجود آورد.

- کف طبقات از بتن درجا و سبک ساخته شده و به سبک پل های معلق و از طریق ساختارهای فولادی ثانویه به دکل های اصلی اتصال پیدا کرده و بار خود را به آنها منتقل می کنند. همه شبکه های ارتباطی، ترمینال های کامپیوتری و تهویه مطبوع برای دسترسی آسان در زیر این طبقات قرار گرفته اند.

- در این ساختمان برای روشن کردن فضای مرکزی از آینه های خورشیدی که حرکت‌های خورشید را در طول سال دنبال می کنند، استفاده شده است.

- از معدود ساختمان هایی است که برای حمل و جابجایی افراد به طبقات مختلف از آسانسورها به عنوان سرویس اساسی استفاده نکرده است، بلکه آسانسورها در طبقات محدودي توقف می کنند و ارتباط طبقات از طریق پله های برقی امكان‌پذير است.

- نمای بیرونی به عنوان یک جداره ثانویه باعث می شود تا سایه هایی در  طول روز بر روی بنای اصلی ساختمان بوجود آيد که به نوبه خود موجب خنک‌تر ماندن بنا و در نتیجه مصرف کمتر انرژی مي‌شود.

ما چطور می تونیم با توجه به امکانات فعلی در کشور مان معماری را به نام های تک بشناسیم یا معرفی کنیم؟

معماری های تک در یک کلمه یعنی ترکیب شیشه و آهن

معماری های تک یعنی باز آرایی و حل مسائل قدیمی به روش امروزی.

نه فک نمیکنم بااااااااااااید به سبک های-تک درس بشن.به نظرم  های-تک فقط یه سبکه نه اجبار.ولی خیلی کنجکاوم بدونم واقعا اینجوره که شما میگین یا نه.