مفهوم سیستم گرمایش تابشی و تبرید:
تابش(تشعشع) مهمترین مکانیسم انتقال گرما بین انسان و محیط پیرامون است. بنابر این سیستم های تابشی در مجموع بهترین شرایط مطلوب را برای انسان فراهم می کنند. در هر دو سیستم گرمایش تابشی و تبرید، بهترین محل نصب بالا یا روی سقف است و با نصب سیستم در این نقاط می توان به نوعی از هوای مطلوبی برخوردار شد.
مهمترین نکنته ای که باید در ارتباط با سیستم های گرمایش تابشی و تبرید توجه کرد این است که این نوع سیستم ها تهویه ساختمان را تامین نمی کنند، و برای تامین تهویه ساختمان معمولا سیستم تهویه در فضای باز مورد نیاز است.علاوه بر این، سیستم های تبرید تابشی فقط دمای محسوسی ارائه می کنند و رطوبت ایجاد نمی کنند.در مورد سیستم های تبرید پتانسیل مربوط به سطح چگالش نمایانگر میزان دمای مورد نیاز است و با توجه به اقلیم، مدیریت رطوبت ممکن است برای کنترل میزان رطوبت به سیستم مجزا و تکمیلی نیاز داشته باشد.
سه نوع وسیله طبیعی در تسهیل انتقال گرما بین آب و ساکنان ساختمان وجود دارد:
پانل ها وتیرها:پانل های فلزی یا تیرها که شامل لوله هستند روی سطح نصب می شوند،روی کفپوش ها، دیوارها یاسقف قرار می گیرند یا از سقف ها معلق هستند.
دال ها(لوله های تعبیه شده): لوله های پلاستیکی به این منظور در ساختمان تعبیه می شوند تا به عنوان مجراهای آب مورد استفاده قرار بگیرند، در حالی که خود ساختمان به عنوان ذخیره گرمایی وسطح تابش ایفای نقش می کند. این کار با دال های بتنی نصب شده در کف یا سقف، با میزان چگالی گرمایی بالا صورت می گیرد. لوله ها را همچنین می توان با استفاده از لایه زیر کف یا پانل های عایق، زیر سایر مصالح کفپوش از قبیل کفپوش های چوبی و فرش قرار داد.این راهکار از کارایی نسبتا کمتری برخوردار است، زیرا در مقایسه با دال های بتنی، عایق بندی بیشتر و حجم کمتری وجود دارد.
لوله های مویین :حصیرهای که شامل لوله هایی در فضای بسار تنگ و محصور هستند،در پلاستیک، سنگ گچ، گچ روی دیوارها یا سقف ها تعبیه می شوند.نتیجه نهایی چیزی شبیه به دال است. این نوع نصب در تاسیسات کوچکتر، مانند لوله کشی ساختمان های مسکونی متداول تر است.
در هر سه مورد فوق،یک سیستم مکانیک مسئول سرمایش یا گرمایش آب است.چنین سیستم هایی عبارتند از:
چیلر
پمپ های حرارتی، شامل پمپ های حرارتی مرکزی
دیگ بخار
برج خنک کننده
چاه آب یا سایر آب های زیرزمینی