نقد طرح بدون توجه به زیر ساختار های طرح و طراح و نگرش صرفا فرمالیستی به طرح از آزموده های تاریخ هنر است که نیازی به تکرار ندارد. در واقع نقد اثرهنری، خود یک اثر هنری است . از میان آثار شما ،این اثر جدای از تمامی نگرش های آگاهانه و یا شهودی، به جهت در گیری مناسب با متن و نو آوری های فرمال و برخا فضایی و مخصوصا به دلیل احترام نگذاشتن به ارزش های زاییده نظام به ظاهر معماری که صرفا برای تسلط بر فهم عامه مردم از هنر معماری و برای افراشتن ساختمانهایی از سنگهای تراورتن رنگی وضع گردیده ، ستودنی است . سیستم نقد، پوزیتویستی و توجیه گر نیست که بر عکس خلاق و و بر ضد محدودیت های موجود است. من این کار را علاوه بر توجیه شخصیتی معمار ، نقدی بر تمامی زیر ساختار های بی اساس کمسیون های سرکوب گر نقشه کشی و شروعی برای افزایش قدرت بصری قشربی بهره از هنر معماری می دانم .
برای ایجاد ارتباط بین حجم و پلان و درک پر و خالی ها سعی کرده ام که مجموعه از داخل دارای سیالیت بصری باشه حتی به این منظور در تلاشم که در قسمت ورزشی با زوج و فرد کردن زیر زمین در باز کردن این ایده با دیوار شیشه ها و وید ها کار کنم . فکر کنم که در ثصاویر ارائه شده این ضعف وجود دارده . اما از نظر فضای سبز فکر کنم باید تو فاز 2 بیشتر دقت کنم . ممنون