اکوتوریسم،صنعتی که چند سالیست بیشتر در معماری جا باز کرده است و ایران،بستر بی نظیری برای رونق بحشیدن به این صنعت میباشد.بنابر تعریف سازمان جهانی اکوتوریسم؛اکوتوریسم یا همان بوم گردشگری یعنی سفر مسئولانه به طبیعت به منظور گردش،مشاهده و تعامل با آن با به حداقل رساندن آسیب به محیط.با توجه به درآمد حاصل از این صنعت و با نیم نگاهی به تاثیرات حاصل از این صنعت بر اقتصاد کشور،بر آن شدیم تا با انتخاب حاشیه ی دریاچه ی تار دماوند،علاوه بر رونق بخشیدن به اقتصاد مردم بومی و منطقه،طبیعت بکر این دریاچه را هدفمندانه تر و در راستای سیاست های بوم گردشگری در معرض دید مردم قرار بدهیم.از این رو با استفاده از خود بستر و با احترام به معقوله ی بسترگرایی،شروع به خارج کردن کانسپت از دل خطوط بستر کردیم و با بازی کردن با خطوط موجود در بستر مانند مسیر ها،انحنای خطوط آسمانی که کوه های اطراف دریاچه پدید آورده اند و نرمی موج های دریاچه،پس از اتود زدن های فراوان،در نهایت احترام به محیط،هتل بوتیکی را احداث کردیم تا به عنوان یک معمار دغدغه مند بتوانیم مردم را آنطور که شایسته ی بستر و معماری هست به این هتل هدایت کنیم.