این مرکز پلتفرمی است برای اندیشیدن به مسائل شهر قزوین، شهری که امروزه با مشکلات گوناگونی از جمله تخریب بافت تاریخی شهر، تغییر کاربری باغات و آلودگی های زیست محیطی رو به رو است. مرکز نوآوری های شهر، محلی برای گفت و گو، هم اندیشی و تلاش برای حل مسائل شهری از طریق برنامه ریزی و طراحی است. این که معماری چگونه میتواند به بهبود وضع موجود بیانجامد. رویکرد ما به طراحی چنین فضایی تحقق پایداری در اشکال گوناگون آن در خود ساختمان بود. طراحی ساختمانی که ساماندهی فضایی آن در امتداد الگوهای فضایی معماری تاریخی شهر قزوین است و همزمان با خلق عرصه های عمومی و ایجاد ارتباط موثر با شهر درصدد امکان ایجاد مشارکت شهروندان در تحقق توسعه شهری پایدار است. بدین منظور بهره گیری از الگوی حیاط مرکزی با تناسبات بهینه آن گام اول فرآیند طراحی را شکل داد. سپس با فاصله گرفتن توده جنوبی بنا از زمین، حیاط مرکزی به فضای سبز بیرونی متصل گردید تا با اتصال درون و برون و ایجاد عرصه ای عمومی از طریق تغییر در دیاگرام شکل/زمین، بنا امکان بهره گیری از باد مطلوب جنوبی و تهویه طبیعی در فصل تابستان را نیز داشته باشد. در ادامه به منظور کنترل تابش نور خورشید در فصول گرم و افزایش عمق ورود نور در فصول سرد سال، لوور های عمودی همچون پوسته ای محافظ به دیوار های پرده ای نما افزوده گردیدند. بام سبز پروژه نیز فضایی عمومی گردید که بخشی از آن برای تامین انرژی مورد نیاز ساختمان به سلول ها و آبگرم کن های خورشیدی اختصاص یافته است تا ساختمان در تولید انرژی مورد نیاز خود، مستقل عمل نماید. این طرح ، تغییر را از خود شروع میکند و با ارائه الگویی پایدار، شهروندان را به اندیشیدن درباره لزوم تغییر و به کارگیری راهکارهای بهبود وضع موجود دعوت میکند.