این پروژه دارای زمینی به مساحت هزار و صد متر مربع واقع در منطقه پرند تهران می باشد که به عنوان ویلا در اطراف تهران استفاده می شود.

فرم این پروژه از یک حجم واحد تشکیل شده که در جهت عمودی پیچیده شده است. با توجه به محدودیت‌هایی که در اجرای سطوح شفاف در ضلع غربی و شرقی این پروژه وجود داشت، طراحی به‌گونه‌ای انجام شد که بخش‌هایی از وسط پروژه برای تکمیل نورگیرها به داخل کشیده شد. این نورگیرها به کاربران این امکان را می دهد که دید و چشم انداز آنها را در فضاهای مختلف پروژه فراهم کنند به طوری که در جای جای این پروژه کاربر فضای مکس را برای نگاه و تجربه سکانس های مختلف این معماری دارد.

این پروژه به طور عمدی توالی گرا طراحی شده است و هر فضا به فریم های جداگانه تقسیم شده و جزئیات را در اختیار کاربر قرار می دهد. فضای داخلی این پروژه به صورت کاربر محور طراحی شده و فضاها با کاربر خود معنا پیدا می کنند. آنها تجربیات مختلف زندگی هستند که توسط نورگیرهای بزرگ به داخل هدایت می شوند

بازشوهای این پروژه می تواند مرزهای فضای داخلی را بشکند و ویلا را در کل مساحت زمین گسترش دهد که می تواند به جریان هوای داخل نیز کمک کند. مرزهای ورودی و خروجی فضاهای پروژه بازنگری شده و کاربر به راحتی می تواند به هر فضا از هر نقطه دسترسی مستقیم و غیرمستقیم داشته باشد که به کاربر پروژه حق انتخاب می دهد و حق انتخاب به معنای تنوع بخشیدن به فضا است. ایجاد توالی زندگی فضاهای میانی در این پروژه از اهمیت ویژه ای برخوردارند، چرا که ما در این پروژه آنها را سکانس های میانی نامیدیم تا کل زندگی در این پروژه مانند یک فیلم جریان داشته باشد و خود را نشان دهد.