پروژه آپارتمان
مسکونی "مـادر" در سال نود و هفت
با سفارش طراحی آپارتمان خانوادگی پنج واحدی ای که قرار
بود بعد از تخریب خانه پدری به شکل مشارکتی بین اعضاء خانواده از جمله مادر
خانواده در زمین آن احداث شود آغاز شد . ساختمان مسکونی ای که قرار بود محل زندگی
جمعی اعضای مستقل شده خانواده در یک کالبد مشترک باشد،چیزی شبیه به فرم خانواده "گسترده"
البته با اجزایی کاملا "مستقل".
با توجه به محل قرار
گیری پروژه در بافت مرکزی شهر کرمان محدودیت ها و البته ظرفیت هایی وجود داشت که به
فرایند طراحی جهت می داد. از جمله اینکه بافتی که زمین پروژه در آن واقع شده بود غالبا
مجموعه ای از خانه های حیاط دار یک
طبقه بود که امکان دید به ساختمان از
زوایای مختلف و ساخت بنایی با "چهار نما"، به جای دو نما، را فراهم می
کرد.از طرفی "طول کم" نمای رو به
معبر اصلی و "عرض کم" معبر
امکان دید مناسب به نما از معبر را مشکل می کرد ، همچنین نیاز فضاهای اصلی ساختمان
به حداکثر نورگیری از نمای شمالی ، این جبهه را لاجرم با پنجره های بزرگ پوشش می
داد و سطح باقی مانده برای طراحی نما را تاحد زیادی محدود می کرد لذا با توجه به
جمیع شرایط موجود تلاش شد تا با استراتژی
هایی ضمن مرتفع ساختن محدودیت ها، محصول نهایی در دیالوگی میان "ماهیت مفهومی"
پروژه و "شرایط مادی" آن شکل گیرد.
با ترکیب "پاکت
"صلب و یکپارچه اولیه با "استراکچر" ساختمان و سپس ایجاد" برش"
هایی با هندسه های مختلف در نبش های نمای شمالی یک "ساختار پاکتی" اولیه
شکل گرفت که مثل پلتفرمی اجزای واحد ها را در طبقات مختلف در درون خود جای می داد
، از این طریق و بواسطه برش های ایجاد شده این امکان به وجود آمد که هم از طریق "نشت"
نمای اصلی به نماهای جانبی، "طول نمای" پروژه افزایش پیدا کند و هم
بواسطه "نماهای نبش" بوجود آمده، امکان دید مناسب و"
پرسپکتیوی" به ساختمان ، خصوصا از" تقاطع های دو طرف معبر" که
بهترین و بیشترین دید به ساختمان را ممکن می کنند، فراهم شود ؛ از این طریق رفتار
و ماهیت نما از یک صفحه "دوبعدی" خنثی با مرز "قطعی" به یک
نمای "سه بعدی" با مرزهای "محوِ" غیرقطعی و
"داینامیک" تغییر کرد و این خصلت سه بعدی نما کمک کرد تا ساختمان به شکل
فعالانه ای با بافت و شبکه معابر اطراف و "حرکت"
در آن ها ارتباط برقرار کند. همچنین تلاش شد تا مصالح مورد استفاده در نمای
ساختمان همان پالت رنگ و مصالح غالب محله(از جمله آجر قرمز و سنگ روشن ) باشد ،
اما در "صورتبندی جدید".
از آنجا که برش
های مختلف ایجاد شده در پاکت بنا "استقلال" و "تکثر" واحد ها
در نما را در عین "یکپارچگی" فرم کلی ممکن کرد ، محصول نهایی در نهایت
حاصل روی هم قرار گیری و چیدمان اجزای "مستقل" هر واحد در یک ساختار
پاکتی "یکپارچه" و "همگن" است ، همچون "خانواده
گسترده ای" که این بار" خانواده های هسته ای" را به مثابه اجزای "مستقل"
در خود جای داده است.