ماژلان(Modern tate Bours&5star hotel) : مصطفی یکترزاده

نيلوفر ده بزرگی (تحریریه اتووود ) ( 1390/12/25 ) : عالی مثل همیشه...
موفق باشید.

امیررضا اسماعیلی ( 1390/12/25 ) : ایده ی ارتباط معماری با طراحی صنعتی رو خیلی دوست داشتم و به خصوص تاثیرپذیری این دو رو از هم که بالاخره پروژه ای رو دیدم که درش مورد توجه قرار گرفته بود ...اما احساس میکنم کار یه مقدار زیاد از حد فانتزی شده ؛ اگه قرار باشه واقعا چنین چیزی ساخته بشه مسایل فنی اش قطعا از حیطه ی طرح 4 و به طور کلی دانش اساتید معماری بالاتره و حالت بین رشته ای و تخصصی پیدا میکنه و اگه هم صرفا در حد ایده پردازیه فکر نمیکنم طرح 4 جای خیلی مناسبی باشه ....ولی این پروژه میتونه ایده و شروع خوبی برای شرکت در یه مسابقه ی خارجی باشه

سوده نادری ( 1390/12/25 ) : با دیدن فرم کلی ، تصویر تلسکوپ هابل و ماهواره های فضایی تو ذهن من مجسم شد..... شماره 15 جالب بود :))

رسول مرادی ( 1390/12/26 ) : مصطفي جان خسته نباشي مي خوامت درحد تيم ملي.................
موفق و پيروز باشي سال جديدت هم نو

مصطفی یکترزاده ( 1390/12/29 ) : مرسی از این همه لطفی که به ما دارید.
آقای اسماعیلی،توزیع برنامه ی پروژه بسیار فانتزی بود.در تصویر شماره 5 میتوانید توزیع برنامه ی کلی رو مطالعه بفرمایید.برای خود ما هم بسیار فانتزی بود و زمان زیادی بطول انجامید تا بتوانیم خودمون رو با نوع پروژه وفق بدیم. در مورد اینکه مناسب طرح 4 هست یا نیست باید بگم که ما تصمیم گیرنده نبودیم و استاد مربوطه این نوع پروژه را برای طرح 4 در نظر گرفتند.ما مسائل اجرایی را تا حدودی نادیده گرفتیم تا بتوانیم آزاده به طراحی بپردازیم. بطور کلی دید ما به پروژه مسابقه ای بود تا اجرائی.
ممنون از توجه شما.

نیما قاسمی سعادتی ( 1390/12/29 ) : سرکار خانم نادری، تصاویر پروژه کامل شد.

امير دريايي ( 1391/01/08 ) : عرض سلام و تبریک سال نو خدمت دوست عزیزم جناب آقای یکترزاده
یک سوال دارم ؟ بعد از فضا می خوای چه کار کنی :-)
آقا کارت فوق العادست . واقعا شما جهش کیهانی رو معنی کردی .

مصطفی یکترزاده ( 1391/01/15 ) : سال نو شما هم مبارک.
خطوط طراحی من و آقای قاسمی هیچ وقت قرار نبود در امتداد خطوط پیشین ما یعنی خطوط فرمال باشه!! ولی با توجه به توزیع برنامه ی استاد مربوطه باز هم مجبور شدیم با توجه به خلاقیت خود دست به طراحی بزنیم.
مرسی از لطفی که به ما دارید...

امین شهامی پور ( 1391/02/02 ) : سلام آقای قاسمی و سعادت خسته نباشید،پروژه خیلی جالبی بود.من مایل به انتشار این پروژه در وبسایتم هستم با آدرس www.Ashahami.com-------اگر امکانش هست با ایمیل من تماس بگیرید[email protected] خیلی ممنونم

مصطفی یکترزاده ( 1391/02/07 ) : آقای شهامی پور ممنون از حسن نظر شما.در صورت امکان؛حتما در اولین فرصت اقدام میکنیم.
در ضمن،سعادتی پسوند فامیلی آقای قاسمی هست.

امین شهامی پور ( 1391/02/07 ) : سلام ممنون آقاي مهندس ببخشيد كه اسم شما رو به اشتباه گفتم-راستشو بخواين فقط مي خواستم از شما اجازه بگبرم-باز هم اگه ايميل بزنيد در ارتباط خواهيم بود.....ممنون

مینو راد ( 1391/02/09 ) : کارتون پیچیده ، عالی و .... به این نتیجه رسیدم که خیلی خیلی کوچیکتر از اونی هستم که نقدی به کاراتون داشته باشم!!!!!

مصطفی یکترزاده ( 1391/02/10 ) : اختیار دارید خانوم راد.مهمترین دلیل خوب شدن این پروژه(البته از نظر شما و ما) اینه که این کار بصورت گروه دو نفره کار شده که باعث شد ایده ها و طراحیمون خیلی قوت بگیره.
مرسی از نظر شما.

مینو راد ( 1391/02/11 ) : خیلی خوبه چون کاره گروهی که واقعا همکاری توش باشه خوب از آب در میاد...کاش تو دانشگاها یکم به کار گروهی توجه می شد!!!!همیشه موفق باشید و با هم گروهیتون موفقیتای بیشتری کسب کنید

مصطفی یکترزاده ( 1391/02/12 ) : ممنونم.شما هم موفق باشید...

نیما قاسمی سعادتی ( 1391/02/12 ) : مرسی از لطف دوستان، مهمترین دستاورد این پروژه یاد گرفتن روحیه کار گروهی و دید به معماری از جوانب دیگر بود، بعد از اتمام این پروژه دیدمون به معماری خیلی تغییر کرد، مسایل روتین و پیش پا افتاده ای که غالبا مانع خلاقیت و ابتکار در دانشجوها میشوند در این کار کنار گذاشته شد و به مغز مطلب پرداخته شد.

مینو راد ( 1391/02/12 ) : آفرین همکاران پروژه

خانم mis ( 1391/02/18 ) : ba salam,az ravande tarrahitoon khosham oomad,besyar ali bood.noe era atoon ham besyar ghavi bood,be har doye shoma bozorg memarane ayande khaste nabashid migam.

مصطفی یکترزاده ( 1391/02/20 ) : به نوبه ی خودم ازتون تشکر میکنم.
با آرزوی موفقیت روز افزون در معماری برای شما و همه دوستان.

نیما قاسمی سعادتی ( 1391/02/30 ) : ممنون که وقت گذاشتید و پروژه رو دیدید، پیروز و پدرام باشید...

فرزان شاماسب لو ( 1391/03/01 ) : -داور نخستين ماه بزرگترين مسابقه معماري كشور-

بديهي است كه معيار انتخاب يك پروژه در ميان حجم زيادي از پروژه هايي با برنامه ها ،رويكرد ها و كاربري هاي مختلف بايد چيزي متفاوت از نكاه تك بعدي به اجزاء طرح همچون فرم محتوا عملكرد و... باشد. چرا كه با تغيير برنامه و تعريف كلي اهداف يك پروژه دانشجويي جايگاه بسياري از اولويت ها متغير بوده و اصولا ديدگاه قياسي بين فاكتور هاي يكسان در پروژه هايي با موضوعيت مختلف چندان دقيق نخواهد بود. از اين رو شايد قياس هر پروژه با اجزاء متشكله خودش اعم ازتناسب با مباني نظري ، قدرت تحليل در پردازش داده ها و استخراج رويكرد مناسب در نحوه اولويت بندي مولفه ها و ايده پردازي همسو با آن و در نهايت قياس كلي هدف ، پروسه و نتيجه در همان پروژه قضاوتي دقيق تر را رقم زند.////// بر اين اساس پروژه ماژلان را در ميان طرح هاي پنجگانه پروژه موفقي مي دانم. پروژه با توجه به توزيع برنامه خاص تماما بر تحليل استوار است.اين در حالي است كه حتي در بسياري از پروژه هاي دانشجويي موفق، استناد مطلق به متون موجود و يافتن پاسخ هاي مشابه كالبدي ، عنصر تحليل را كمرنگ نموده است. خروجي فانتزي فرم طرح و غالب بودن ماهيت طراحي صنعتي بر معماري در برخي از مولفه ها ،شايد به دليل قرار گرفتن در اقليت از جهت ديد رئاليستي نقطه ضعفي براي آن صرفا در اتمسفر معماري جاري محسوب شود. اما آنچه شايسته تقدير است تمركز بر روي داده ها و برنامه هاي طرح است به صورتي كه برداشت از طرح خروجي ارتباط تنگاتنگي با برداشت از تعريف مساله پروژه دارد.تعريف مساله اي كه طراح در تعيين آن نقشي نداشته اما مسئول طراحي محيطي پاسخده به آن است.(در فيلم كمدي رمانتيك midnight in paris ساخته ي "وودي آلن" به صورتي نغز به در هم آميختگي بيان واقع گرا و فانتزي و دريافت هاي متناقض از آن ها در بستر زمان اشاره مي كند كه به عقيده من بي ارتباط به نوع نگاه اين پروژه نيست) . اين ويژگي برنامه محور بودن چيزي است كه با اهداف كلي طرح 4 نيز منطبق است اما در ايده پردازي تا آنجا پيش رفته كه ضمن تامين كاركرد ها حتي مي توان طرح را تا حدي فرماليستي و مبتني بر زيبايي شناسي شخصي خواند. و اين به بياني مي تواند يكي از حلقه هاي ارتباطي معماري و طراحي صنعتي باشد كه از رويكرد هاي اتخاذ شده در پروژه است .طراحي صنعتي نيز اگرچه نام آن با كارگرد گرايي پيوند خورده است ليكن در گذر زمان توجه آن به فرم نسبت به سن بسيار كم اين رشته در مقايسه با معماري بسيار بيشتر بوده است. از ديگر جزئيات تحليلي طرح مي توان به شكلگيري دياگرام هاي فضايي (3 بعدي) با توجه به زمينه خاص آن به جاي ديد مسطح و پلان ريزي طبقاتي اشاره كرد. اين ايده از سويي نتيجه كانتكست خود و جاذبه صفر است و از سويي ميتواند با در نظر گرفتن واسطه هايي معرف يك تغيير بنيادين در روش طراحي و پلانينگ حتي در پروژه هاي زميني باشد... در مجموع طرح حاضر ، ديدگاه انقلابي فوتوريست ها را در ذهنم باز سازي مي كند كه در گذر زمان و ادوار بعد تحت گرايشات مختلف توجيه عملكردي و كالبد عيني يافت.

نیما قاسمی سعادتی ( 1391/03/01 ) : جناب شاماسب لو، ممنون از حسن نظرتون و تحلیل دقیقی که بر پروژه داشتید. در طراحی این مجموعه سعی شد تا حد امکان از روندهای طراحی روتین و دو بعدی خودداری شود و با توجه به ماهیت طرح مسیر طراحی در نظام سه بعدی شکل گرفت. از این رو با باز تعریف مفهوم کف- جداره و سقف و ادغام آن با مبانی و ماهیت طراحی صنعتی( با توجه به توزیع برنامه طرح) به فرم تازه ای در طراحی معماری دست یافتیم که نتیجه آن پروژه پیش رو است. در این پروژه که شبیه به فیلم های ژانر علمی-تخیلی است سعی شد هر چند غیر واقع اما مفهوم موضوع طرح بیان شود.

سید مهدی قرشی نژاد ( 1391/03/01 ) : تبریک می گم ..آقای قاسمی من رو بخاطر دارید؟ دستیار مهندس شامس در همین طرح

مصطفی یکترزاده ( 1391/03/02 ) : خیلی ممنون و متشکر آقای مهندس شاماسب لو.
پروژه ماژلان دیدی کاملا متفاوت به معماری دارد.
"معمار کسی ست که با توجه به آموخته ها و تجارب گذشته ی معماری برای حالی طراحی میکند که متعلق به آینده ایست که در واقع شناختی نسبت به آن ندارد. نورمن فاستر"
قردت تحلیل این امکان را به ما میدهد تا ناشناخته ها را همچون پازل و معمایی مبهم دریابیم و به هدف نهایی خود با توجه به خواسته های کارفرما برسیم. اگر دقت کرده باشید دلیل فانتزی شدن طرح را در اتمسفر معماری و حتی در مبانی نظری معماری این پروژه بیان کردیم.(تصویر 4)
ما معتقد هستیم که زمانی بشر قادر به سفر به فضا نبود ولی با ساخت کادیلاک 1958 رویای سفر به فضا در سر میپرورانید و نهایاتا توانست رویای خود را سالها بعد عملی کند،در نتیجه سعی بر آن شد که تا آنجایی که امکان دارد دید رئالیستی به طرح نداشته و به خلاقیت میدان دهیم تا نوعی دید را به آیندگان از تبلور فکری زمانه حاضر در زمان آنها بدهیم،همانطور که ما نوعی دید موشکافانه در برهه ی زمان به اختراعات و آینده نگری های بشر داشتیم،همچون دیدی که به کادیلاک 1958،شاتل،طراحی خودرو،طراحی معماری زمان حاضر و همینطور طراحی های ماورای تفکر بشر داشتیم.
هرچند که این پروژه هیچ وقت به اتمام نرسید. مطمئن بودیم که اگر آنرا به عنوان پایان نامه پیش میگرفتیم نه به عنوان طرح 4 به مراحل خیلی بالاتری از طراحی میرسید.اما از کارکرد گروه در آن زمان اندک خرسندیم،هرچند که میتوانست خیلی بهتر از آن باشد.
باز هم ممنون از حسن نظر شما.

محمدرضا خسروی ( 1391/03/10 ) : به نظر میاد در نظر گرفتن کاربری های عملکردی و فضایی همچون لابی، آمفی تئاتر، سالن موسیقی و فضای اداری و... برای پروژه ای با این موقعیت و این مخاطبان( مستعمره نشینان مارس، اورانوس و ماه ..) تخیلی و غیر واقعی باشه.. چون این عملکردها با قرار داشتن در کره زمین معنا خواهد داشت.. عملکردهای پروژه با تغییر اقلیم شکل دیگری به خود میگیره، و حال که در این پروژه که که در جو فضایی دیگری قرار دارد عملکردها و فضاهای رفتاری تغییری نکرده و فقط سعی در موجه بودن طرح از جنبه فرمال شده است...
شاید طرح این سوال از ابتدا اشتباه باشد..!!

مصطفی یکترزاده ( 1391/05/22 ) : ممنون از نظری که دادین.مستعمره نشینان مارس،ماه و ... زمینی هستند نه آدم فضایی! در تحقیقات ما اقلیم معنایی ندارد.جهت اطلاعتون اقلیم وابسته به جو است.وقتی جوی وجود ندارد پس اقلیمی وجود ندارد.دما در این مدار صفر مطلق است.اشعه ی خورشید کاملا مخرب بوده،به همین دلیل شیشه های استفده شده ضد اشعه ایکس بوده و متریال بدنه از سرامیک میباشد که باید ببخشید که بدلیل کمبود زمان در یک ترم 4 ماهه موفق به طراحی دیتایلها نشدیم.با استفاده از سازه های مدور قصد بر ایجاد جاذبه در احجام داشتیم که میتوانید در شیتهای ارائه شده مشاهده کنید.با وجود جاذبه ما میتوانیم پلانها رو همانطوری طراحی کنیم که برای فعالیت انسانی و زندگی وی مناسب باشد
لطفا پروژه رو با دقت مشاهده و مطالعه کنید که به این سوالات بر نخورید
مرسی...

اسد طیبی فلاح ( 1391/03/17 ) : یک چیز در مورد این پروژه من رو به تعجب واداشته که جدید بودن بستر پروژه (خارج از جو زمین) باعث شده تا تناقضات این پروژه چه به لحاظ مفهومی و چه به لحاظ عملکردی و فرم نادیده گرفته شود بعد از دوره ی مدرن و پست مدرن که هر کدام مدینه ی فاضله را در دوره ای از زمان جست و جو می کردند در دوره ی فعلی ارج نهادن به اکنونیت به عنوان یک اصل در نظر گرفته شده است که متاسفانه آن طور که طراح به عقیده ی خود به آن پایبند بوده (نقل گزاره ای از نورمن فاستر) اکنونیت در این پروژه فاقد معناست . چون منطق بشر امروز اجازه ی ساخت یک پروژه با ابعاد چندین برابر یک تلسکوپ فضایی در خارج از جو با هزینه ای چندین برابر و بدون استفاده علمی را کاملا غیرمنطقی می داند . در ضمن ما به عنوان معماران آینده باید همزمان با طراحی به ساخته شدن پروژه نیز فکر کنیم به بیان دیگر معماری تنها روی کاغذ تعریف نمی شود (طرح ایده ی ساخت پذیر). به علاوه دیگر موضوع مورد بحث قابل تعریف بودن یک اثر معماری است که بستر آن در محیط شهری می باشد نه در فضا!!!دلیل این مساله هم پیروی از سلسله مراتب حاکم بر طرح مورد نظر است که اجازه ی تخطی از فرم های معمولی که خارج از جو زمین قرار دارد را نداده است که حاصل آن اثری فاقد ارزش معماری شده است که بیشتر شبیه کشتی های فضایی فیلم های هالیوودی شده است تا یک اثر معماری که متاسفانه با پرزانته ی قوی پروژه از سوی طراح انجام آنچه که از این پروژه انتظار می رود(اقامت موقت) به حاشیه کشیده شده است . فضا محل تلسکوپ های فضایی و ایستگاه های فضایی است نه هتل. ما به عنوان معماران آینده (حتی اگر سزاوار این لقب باشیم ) وظیفه ی حل مشکلات موجود در فضای شهری را داریم نه فضای خلا. ( هر ظرفی را مظروفی ساخته اند).به طور خلاصه هرگاه گزاره ی رفتن به هتل پنج ستاره ای در فضا برای تعطیلات منطقی بود این پروژه نیز قابل دفاع خواهد بود .

مصطفی یکترزاده ( 1391/03/17 ) : خیلی ممنون از بررسی شما.
ولی ببخشید.نمیدونم شما چرا اینقدر درگیر کلیدواژه هایی هستید که در بعد تئوریک و مفاهیم پایه ی معماری حائز اهمیت هستند.بهتره بگم که شما بیشتر اسیر آموخته ها و مطالبی هستید که شنیده اید یا خوانده اید.درسته که طرح موضوع این پروژه به انتخاب و به عهده ما نبوده ولی با جدا شدن طرح از زمین و جو لازم دیدیم که بدلیل تغییر مقیاس و موقعیت پروژه مفاهیم را تغییر داده و مناسب با طرح مساله دست به طراحی بزنیم.عملکرد،نوع مخاطب(کسانی که عاد به زندگی در جوی متفاوت را دارند یا به دنبال نوعی زندگی متفاوت هستند)و همچنین نوع فرم با توجه به شرایط جدید تغییر کرده!!!! دوره ی مدرن و پست مدرن در اینجا معنایی نداره!!!به قول خودتان در زمان فعلی ارج نهادن به اکنونیت مد نظر معمار است،کدام اکنونیت؟متاسفانه کاربران بدون مطالعه ی پروژه به نقد پروژه میپردازند.لطفا مطالب بارگزاری شده در پایین تصاویر را مطالعه کنید!!! این پروژه برای زمان حال طراحی نشده که شما بدنبال اکنونیت هستید.جهت اطلاع عمومیتان روسیه در صدد ساخت رستورانی در ماه هست، پس، زمان چنین پروژه ای زیاد از ما دور نیست.بسیار از امکانات ناسا امروزه در معماری مسکوی و سایر کاربردها استفاده میشه،اینها نوعی از تکنولوژی بودند که بشر فقط در حد یک ایده میتوانست به آنها بنگرد ولی امروژه کاملا در دسترس هستند.پروژه بصورت مفصلی شکل گرفته تا قابلیت اسمبل داشته باشه،هرچند اکنون ساخت پروژه بسیار پرهزینه س ولی بهتره یکم آینده نگر باشیم.جداش شدن از محدودیت ها که در دانشگاههای معماری ایران برای دانشجویان بسیار مناسب است،پون مانع خلاقیت آنها میشود،نتیجه اش هم میشود همین ساختمانهای مدولار درون شهرهایمان.معماری خارج شدن از محدودیت هاست.با همین تفکرات است که معماری ما در این 100سال اخیر هیچ پیشرفتی نداشته.تفکر خلاقانه تان کجا رفته؟؟!!بعضی وقتا بد نیست که به اجرا فکر نکنید...
موفق باشید...

نیما قاسمی سعادتی ( 1391/03/20 ) : جناب خسروی، بالاخره هر پروژه یه سری عملکردها داره و مخاطبین این عملکردها ما هستیم، آیا به نظر شما چنین تشکیلاتی مدیریت و فضای اداری نمیخواد؟؟؟ و البته با توجه به این موضوع که بسیاری از کاربریها حذف شده اند و از زمین کنترل میشوند، عمده بخش اداری همینطوره. و نکته دیگری که شما توجه نکردید روند طراحیه، لطفا مطالب ذکر شده در هر ایمیج رو مطالعه بفرمایید همچنین فراموش نکنید که این پروژه هر چقدر هم غیر واقع، که البته در زمان حاضر خیلی دور از ذهن و غیر قابل دسترس نیست، نمود توزیع برنامه ذکر شده است، پیشنهاد میکنم کامنت جناب شاماسب لو رو بخونید.
.
.
.
.
.
.
جناب asad t.f: همونطور که مصطفی جان اشاره کرد بهتره مطالعه دقیقی از ایده های شکل دهنده پروژه داشته باشید تا متوجه این امر بشوید که این پروژه نه تنها برای امروز بلکه برای آینده ای نه چندان دور طراحی شده، دور از دهن بودن و غیر عملی بودن این پروژه از دیدگاه شما مانند سفر به فضا برای بشر دهه 60 است، کی فکرشو میکرد؟؟؟! اما یک دهه بیشتر طول نکشید تا این رویا تحقق یابد. و اما برگردیم به رسالت ما برای طراحی! ما معمار هستیم و ما هستیم که محیط اطراف خودمان را قابل بهره برداری و از محیط خام به فضاهای قابل استفاده تبدیل میکنیم، پس این وظیفه ماست که با توجه به پتانسیل محیط و خواسته کارفرما طرحی مناسب ارایه بدیم، و نکته دیگر اینکه شما هر چه بیشتر محدود فکر کنید محدودتر خط میکشید و متاسفانه این تفکر حاصل سیستم آکادمیک ماست! و نتیجش معماری ای میشه که امروز تو سطح شهر میبینیم.!!!!!!
پیروز و پدرام باشید...

اسد طیبی فلاح ( 1391/03/22 ) : با سلام 1- فرایند معماری در داخل یک خلا خنثی صورت تحقق یافته ای ندارد . فرایند معماری خود را در فضایی باردار و غیر خنثی به انجام می رساند که از درون شدت های متغیر متحرک به عنصر معماری شکل می بخشد که در خارج از جو این امر میسر نیست . 2-من هنوز علت تشابه فرم پروژه به ایستگاه های فضایی فیلم های علمی تخیلی رو متوجه نمیشم آیا صرف قرارگیری در خارج از جو و اسمبل کردن قطعات هتل که عذر بدتر از گناه شده است دلیلی برای فرم اینچنینی (که آن را به سختی میتوان به معماری مربوط دانست) را توجیح میکند؟ من اسم این کاری که شما انجام دادید رو spaceshipecture میذارم نه 3architecture -غیرممکن بودن این پروژه به لحاظ شرایط خاص خارج از اتمسفر زمین برمی گردد نه تکنولوژی در مستندی شاهد بودم برای عوض کردن یکی از عدسی های کوچک یک تلسکوپ فضایی تیم فضانوردی مجبور به انجام دهها ساعت راهپیمایی فضایی برای تعویض این عدسی بود (مستند برای سال های بین 2000 تا 2010 بود)حال تصور یک پروژه این چنینی در خارج از جو امری محال به نظر می رسد در ضمن شما اشاره ای به طرح یک رستوران توسط روسیه داشتید نکته اساسی در این موضوع این است که روسیه که یکی از سر دم داران سفر های فضایی در دنیاست جرات طرح یک رستوران را در آینده خارج از جو داشته که به هیچ عنوان قابل قیاس با یک هتل 5 ستاره نیست .4-ما آنقدر مشکلات عدیده ای در فضای شهری خود داریم که باعث به چالش کشیده شدن نبوغ طراحی معماران شود و با این اوصاف با تصوری که آقای سعادتی دارند معماران بزرگی که در پی رفع مشکلات فضاهای شهری هستند و در سراسر دنیا مشغول به کارند محدود فکر میکنند و محدود خط می کشند 5-آقای یکترزاده با توجه به صحبت های شما طرح های فراواقعی کلید حل مشکلات فضای شهری است (همین ساختمانهای مدولار درون شهرهایمان) است .6- اشاره ی من به اکنونیت برمیگردد به اظهار نظری که خودتان از نرمن فاستر کردید که فقط معنای اکنونیت از برداشت می شود که اگه پروژه شما مربوط به آینده است چرا این گفته رو نقل کردید؟ ( من شما رو به خوندن اظهار نظرات خودتون دعوت می کنم) .7-مفهوم هتل اقامت موقت است که ارتباط آن با کسانی که به زندگی در خارج جو عادت کردند(که با تعریف شما این افراد در پی سکونت هستند تا اقامت) قابل بست نیست . در نهایت باید این موضوع را خاطر نشان کنم که درک شما از پروژه آینده نگر و فرا آکادمیک به شدت سطحی است ( به صرف طراحی یک پروژه در خارج از جو نه پروژه آینده نگر می شود و نه فرا آکادمیک) برای درک منظور من به پروژه آقای (Magnus Larsson) در سایت (ted.com)یک نگاه بیندازید تا منظوراز یک پروژه آینده نگر رو متوجه بشین . با تشکر

مصطفی یکترزاده ( 1391/03/22 ) : علیک سلام.
1-خیلی برام جالبه که شما معماری محدود به دیوارهای آجری دوره مدرن و نهایتا پست مدرن میدانید.از یک معمار البته اگر لایق این نام باشیم بعید است که چنین دیدی داشته باشد.معماری را شما همه جا میتوانید ببینید.(معماری مربوط به طراحی داخلی اتومبیل،طراحی کشتی های تفریحی کوروز،طراحی داخلی زیر دریایی ها و هزار کاربری دیگر است.) این مثالها رو آوردم که به نوعی تشابه طرح رو با کاربریهایی که بر روی زمین وجود دارند متوجه شید. هر فعالیتی در شرایط و امکانات خاص خود، نوعی معماری را ارائه میدهد که بتواند پاسخگوی آن فعالیتها باشد.یک معمار وقتی در حال طراحی داخلی یک زیردریایی هست نمیتواند در جداره ها از بتن و آجر استفاده کند:)) پس با توجه به خصوصیات موقعیت طراحی با متریالها و روشهای ساخت مطابق با آن کاربری طراحی میکند. نظریه ی شما رو به جد بی اساس میدونم و اون رو رد میکنم.
2-در بالا توضیح دادم که هر فعلی در شرایط متغیر و خاص خود نیازمند نوعی معماریست که ما با توجه به نحوه ساخت ایستگاههای فضایی،این روش را مناسب ترین روش دیدیم.متاسفانه تفکری بسیار سنتی و قدیمی به معماری دارید که امروزه دیگر به این تفکرات اعتنایی نمیشود.
3-برای این نظریه ی شما واقعا دیگه نظری ندارم،ای کاش پروژه و کامنتا رو با دقت مطالعه میکردید حداقل.
4-اتفاقا آنان در طراحی های اولیه ی خود آنقدر خلاق بوده اند که اکنون با این همه موانع و مشکلات شهری میتوانند اثری خلق کنند که چه بسا در معماری بلکه در عملکرد و پاسخگویی به نیازها بسیار خلاقانه است.اگر شک دارید یکم تحقیق کنید.
5-من هیچ وقت همچین حرفی نزدم.میتونید کامنتم رو دوباره بخونید.بنده عرض کردم که محدود کردن ذهن دانشجو باعث عدم رشد فکری و خلاقانه ی وی میشود و در نهایت بعد از فارغ التحصیلی به دلیل عدم درا بودن ذهن خلاق چیزی بهتر از این ساختمانها نمیتواند طراحی کند!!!
6-من مسوول درست برداشت نکردن شما از این تعریف نورمن فاستر از معماری نیستم.(معار برای حالی طراحی میکند که متعلق به آینده ایست که در واقع شناختی نسبت به آن ندارد.) ما برای آینده ای طراحی کردیم که در واقع شناختی نسبت به آن نداریم.
7-قضاوت درباره این یکی رو دیگه میذارم به عهده کاربرایی که این کامنتا رو مطالعه میکنن.فکر کنم با خوندن کامنتای شما کاملا مشخص شه که ما دید سطحی داریم یا شما.
برای کلام آخر باید بگم که هیچ طراحی بدون ایراد و اشکال نیست.مطمئنا کار ما هم ایرادات زیادی داره ولی نه این مشکلاتی که شما به آن اشاره دارید.توقع داشتم حداقل بگویی نوع جاذبه ی ایجاد شده مشکل داره نه اینکه بگید همچین چیزی هیچوقت ساخته نخواهد شد:)))
پیشنهاد میکنم سکانسهای اول فیم modern time اثر چارلی چاپلین رو حتما ببینید.در این فیلم از چیزایی استفاده شده که در آن زمان فکر میکردن هیچ وقت ساخته نخواهد شد ولی امروزه وسایل خیلی ساده ای برای ما هستند.
با تشکر بیشتر.

نیما قاسمی سعادتی ( 1391/03/22 ) : جناب Asad TF: تخیل؟! آینده نگری، ذهن باز و محدود به حدود نبودن! اینها مسایلی هستند که در کامنتهای شما و در نتیجه در طرز تفکر شما دیده نمیشه! بازهم پیشنهاد میکنم شیت مربوط به کانسپتها رو مجددا مطالعه بفرمایید! و یه سر هم به پروژه های دانشجویی دانشگاه AA که اتفاقا در همین سایت هم موجود است بزنید. شاید بسیاری از این پروژه ها از دیدگاه شما غیر منطقی باشه، در واقع شاید هم همینطور باشه! اما نتیجه اون طرح، خلاقیت و تخیل هست که معماری امروز رو میسازه. در عمل شاید ممکنه که این طرحها منطقی نباشند اما تمرین و پرورش فکرهست برای طرحهای قابل اجرا.
و خیلی جالبه که بسیاری از محصولات و تکنولوژی هایی که الان استفاده میکنیم تا همین چند سال پیش خوابشو هم نمیدیدیم! شما کی فکرشو میکردید مثلا با یه smart phone بشه این همه تکنولوژی و قابلیت رو اجرا کرد!
" آینده متعلق به کسانیست که محدود نمی اندیشند! "
موفق باشید.

اسد طیبی فلاح ( 1391/03/24 ) : دوستان نقد پروژه شما به پیشرفت کار شما کمک میکند .از ابتدا تمام سوالات من رو به بدترین نحو و اشتباه ترین گونه برداشت کردید وسوالات رو به غیرحرفه ای ترین حالت جواب دادید و من رو به عناوینی متهم کردید که خود من در صف مبارزه با آنها هستم/ ببخشید که خواستنم اشکالات کارتون رو بگم و مثل خیلی ها دید سطحی به پروژه شما نداشته باشم و به عنوان رفع تکلیف فقط بگم ( به به چه کاری؟) و رد شم /در نهایت لزومی به ادامه ی این بحث ضد نتیجه نمی بینم /متاسفم که وقتم رو برای بهبود کارهای آینده ی شما هدر دادم .

مصطفی یکترزاده ( 1391/03/24 ) : کدام برداشت اشتباه؟؟؟؟؟ لطفا کامنت خودتون رو بخونید و فکر کنید که آیا چه معنایی میشه از آن و خطوط فکری شما برداشت کرد!!!
تفکرات شما نسبت پروژه های فانتزی و خلاقانه بسیار محدود است.تنها چیزی که میشه به طور کلی برداشت کرد همینه.
موفق باشید...

نیما قاسمی سعادتی ( 1391/03/25 ) : wow!
خیلی ممنون که کارمون رو نقد کردید، هدف از بارگذاری این پروؤه همینه، تا نقد بشه نه اینکه به قول شما فقط به به و چه چه بشنویم! اما وقتی ماهیت کار از سوی نقاد زیر سوال میرود، شرح ایده ها و مبانی نظری پروژه و دفاع از پروژه است که بحث نقد رو داغ تر و ابهامات و برداشتهای غیر صحیح بیننده را مرتفع مینماید! ببخشید که ما حرفه ای نیستیم و البته ادعایی هم نداریم. اما در نهایت شما معماری میکنید و ما هم معماری میکنیم. امیدوارم بتونیم در بهبود وضعیت معماری کشورمون موثر باشیم و بقیه هستند که تشخیص میدن این تاثیر تا چه میزانه!!! و فراموش نکنید که هر سوال یه جواب و هر کنش یک واکنش داره. موفق باشید.

احسان کاویانی ( 1391/03/28 ) : نمي دانم چرا هر كس موضوع همچين پروژه اي را مي شنود با يك ديد بد و نشدني به اين پروژه نگاه مي كند و موضع بدي نسبت به اين نوع طراحي مي گيرد(البته منظورم فقط آقاي asaf.TF نيست). بد نيست گاهي فراتر از زمان حال بينديشيم،ولي زمان تحقق همچين پروژه اي آن چنان دير به نظر نمي رسد.در حال حاضر كه ما در ايران در گير حل مشكلات شهري خود هستيم و مثلا معماري مي كنيم،كشور ژاپن ايده ساخت آسانسور فضايي را دنبال مي كند و دانشمندان اين كشور تحقق اين پروژه را تا سال 2040 تخمين زده اند و تا كنون مطالعات عميقي در اين رابطه انجام داده اند و راه كار هاي حل مشكلات اين پروژه را يافته اند(كابل هاي اتصال،نيروي محرك و...) اگر كلمه آسانسور فضايي رو در اينترنت جستجو كنيم همه چيز مشخص است.
با اين وجود فكر نمي كنم در آينده نيازي باشد كه براي عوض كردن عدسي يك تلسكوپ نياز باشد مسافت طولاني و زمان زيادي صرف كنيم.اگر هم كشوري مثل روسيه توانايي ساخت يك رستوران را داشته باشد،ساخت يك هتل 5ستاره هم چندان دور از ذهن نيست...
شايد اين پروژه براي زمان حال كمي دور از ذهن باشد اما مطمئن باشيم روزي بشر به اين تكنولوژي دست پيدا خواهد كرد و آژانس هاي مسافر بري به فضا را نيز خواهيم داشت :)
.
.
.
و در پايان...مصطفي و نيماي عزيز خيلي خوب و عالي از پس اين پروژه بر اومديد و تحليل مناسبي از توزيع برنامه داشتيد و بهتون تبريك مي گم(امتياز 5)
موفق باشيد

نیما قاسمی سعادتی ( 1391/03/29 ) : احسان جان ،خیلی ممنون از دیدگاهی که رو پروژه گذاشتی. پیروز و پدرام باشی...

مصطفی یکترزاده ( 1391/04/02 ) : مرسی احسان جان.والا چی بگم. به هر حال طرز تفکرات تفاوت داره.

نیما قاسمی سعادتی ( 1391/04/10 ) : با حالی این قضیه میدونید چیه؟ همین حرفا!!! کسایی که دم از حل مشکلات این حرفا میزنن، تمامی مشکلات فضای شهری امروز ما ناشی از همین طرز فکراست. اکنونیت؟! اگر پیشینیان ما یکم آینده نگر بودند امروز اینهمه مشکل در زمینه شهرسازی، طراحی شهری و معماری نداشتیم. یه نگاه به خیابونا بندازید تا به عمق فاجعه پی ببرید!!!!

حامد گلشاهی ( 1391/04/12 ) : در کل پروژه از لحاظ موضوع وشرایط طراحی هیجان انگیز و قابل تحسین است....در کل چون این عرصه طراحی مربوط به معماری دبجیتال و پارامتریک میشه و حتی نمونه های معماری که گذاشتین مربوط به این معماریه خیلی مشتاق بودم که پارامترهای دیجیتالی معماری در فرایند طراحی وارد بشه که مشاهده نکردم ولی کار به محصول معماری مطلوبی رسیده.... واقعا تبریک میگم......

مصطفی یکترزاده ( 1391/04/13 ) : ممنون از نظر شما.راستش ما اصلا در مقوله پارامتریک به طرح چشم انداز نداشتیم.ولی در ارتباط با معماری دیجیتال و هوشمند با شما موافقم که متاسفانه این طرح به طور کامل به اتمام نرسید.خیلی ایده های بیشتری مد نظر داشتیم که نرسیدیم اونا رو توی طرح تاثیر بدیم.
مرسی از نقد پروژه.

راضیه آرندی ( 1391/07/07 ) : عالی بود....پاینده باشید....

مصطفی یکترزاده ( 1391/08/20 ) : مرسی خانوم آرندی.

سحر احمدی ( 1391/11/13 ) : بسیار عالیست این بهترین کار طرح چهاری بود که دیدم.شما به یقین موفق هستید امیدوارم شاهد موفقیت هایه روز افزونتون باشیم.................

مصطفی یکترزاده ( 1391/11/15 ) : به نوبه ی خودم و آقای قاسمی به خاطر نظرتون تشکر میکنم. شما به ما لطف دارین.

علي ازاد ( 1392/03/01 ) : مرسی مهندس خیلی عالی بود اما خواستم بدونم با چه نرم افزاری کار کردید ؟ 3D max یا rhino یا grass-hoper ؟؟؟

جواد زمانی ( 1392/03/01 ) : سلام دوست عزیز خسته نباشید واقعا تعجب کردم اصلا این کار به معماری چه ربطی داره؟ اگه ممکنه بیشتر در موردش توضیح بدین. یه لحظه به معماری شک کردم! در کل بیشتر به کارای دانشجوهای هوا فضا شبیه تا یک پروژه طرح 4 معماری!!!
خیلی دوست دارم با شما در مورد کارتون و معماری بحث کنیم.

محدثه طاهري ( 1392/03/26 ) : باسلام خسته نباشید اگه امکانش هس یه سری از اطلاعات راجع به کارتون (مطالعات)دراختیارم بزارید چون منم پایان نامم تقریبا یه جورایی تو این مایه هاست ممنون میشم

مصطفی یکترزاده ( 1392/03/26 ) : جناب آزاد فقط از مکس استفاده شده.خواهش مىکنم.

نیما قاسمی سعادتی ( 1392/05/09 ) : جناب زمانی تصاویر رو دنبال کنید!

سجاد امیرابادی ( 1392/08/01 ) : سلام
پروژت حجم خوبی داره اگه میشه فایل کارت و به ایمیلم بفرست با آرزوی موفقیت برای شما
[email protected]
[email protected]

هادی قهرمانی ( 1393/06/10 ) : با سلام پروژه ی زیبا و متفاوتی دارید و واقعا تکه اما لطفا راجب دتایل و اتصالات بیشتر دقت کنید چون پروژه ای با این پتانسیل بهتره که بدون اشکال باشه تا به کم اشکال.ممنون و خسته نباشید دوستان عزیزم.

مهديار مظفر جلالي مظفر جلالي ( 1400/06/28 ) : در مسیر خلق هرکسی که به دانش خود شناخت دقیق نداشته باشد سر از از دانش های دیگر در می آورد .
اگر بخواهیم این پروژه را نقد و بررسی کنیم دو حالت در نظر می گیریم : 1- متمرکز بر خلاقیت و گمانه زنی 2- متمرکز بر حل مسعله ، واقعیت و تحقق پذیری .
به لحاظ تحقق پذیری این پروژه شکست خورده است . عدم شناخت کافی از علم مکانیک در این پروژه به وضوح دیده می شود عدم پیش بینی مسایلی همچون : برخورد شهاب سنگ ها ، سیستم های دفاعی ، نحوه اتصال و دیگر سفینه ها سیستم های تهویه و تهیه ، فاضلاب و ...
چنین پروژه هایی به بیان لیونی باتیستا آلبرتی (ره) «خانه ایی بزرگ مانند یک شهر» هستند . بنابر این چنین پروژه های جاه طلبانه ای مانند «شهر تابناک» کوربو هستند و برای چنین جاه طلبی هایی توانی بالا مثل او نیاز است . عدم تعریف برنامه و نیاز ها حلقه اصلی شکست این پروژه به لحاظ حل مسعله و داشتن جنبه رئال و تحقق پذیری است . پیشنهاد من به شما مطالعه حول دانش هوا فضا و مکانیک و مشورت با متخصصین و دانشجویان این حوزه است تا کار جنبه واقع گرایانه ای بیابد .
اما اگر هدف نه تحقق پذیری (actuality) بلکه احتمالات (possibility) است یعنی هدف شما از انجام این پروژه تمرکز بر خلاقیت و کانسپت است . با نگاهی گذرا به بازی هایی که توسط استودیو هایی مانند ریسپاون ، اسلج همر ، تری آرک ، دی آی سی ای ، 343 اینداستری و ... متوجه می شویم که این پروژه به لحاظ خلاقیت و طرای های مفهومی بسیار ضعیف ، ابتدایی ، کم تجربه با جزییات پایین و الگو گیری شده از ظاهر ماهواره های امروزی است نه بصورت یک کلاژ از کانسپت های متفاوت درباره - از ایستگاه های فضایی و نه در حکم یک پروژه تماما جدید ، نو و تازه هیچ فرم مشخصی به لحاظ هنری و طراحی ندارد .از حیث خلاقیت این پروژه در مراتب پایینی قرار دارد . با مراجعه به سایت هایی همانند آرت استیشن art station، دویانت آرت deviant art و ... می توانید متوجه ضعف و عدم تجربه خود در طراحی های فانتزی مانند ساینس فیکشن شوید ضعف فرمی در این اثر بسیار محسوس است به همان میزان که میل به محتوا داشتن از طرف مولفان اثر محسوس است . پیشنهاد من به شما مطالعه کتبی مانند «درباره نویسندگی و جهان سازی» (On Writing and Worldbuilding by Timothy Hickson) ، « ساخت جان های خیالی ، تعوری و تاریخ مادون خلقت ها » (Wolf, M: Building Imaginary Worlds: The Theory and History of Subcreation by Mark J.P. Wolf) و مشاهده فیلم و بازی هایی با محیط هایی فانتزی است .
موفق باشید .