هدف از طراحی این پروژه ایجاد مرکزی برای توریست بود که در این مرکز شیراز به او معرفی گردد . چالش های زیادی برای انتخاب سایت پروژه وجود داشت .پس از بررسی های فراوان سایت پروژه در بستر رودخانه خشک شیراز در جوار پل باغ صفا انتخاب شد .
هدف خلق بنایی شد که در شهر شاخص شود و در رودخانه خشک که یکی از اصلی ترین ویژگی های شیراز به لحاظ ساختار شهرسازی بوده قرار گیرد . این بنا از خارج به دلیل طراحی پوسته ساده نما شبیه به برجی معلق است ، از درون بسیار سیال بوده و به مخاطب اجازه می دهد تا آزادانه در آن حرکت کند و تجربه ای مشابه با بلوار چمران را در راستای عمودیی برای مخاطب فراهم آورد. عملکرد های درونی برج ترکیبی از فضاهای گالری ، فضاهای سبز و فضاهای نمایشی و تجمعیست که ارتباطات اجتماعی را به اوج خود می رساند . توریست زمانی که به این بنا وارد می شود علارغم معرفی نقاط گردشگری ، آداب و رسوم و ... شهر شیراز ، امکان رصد نقاط را به آن داده و در پی تعامل با مردم بومی شرایط را برای شناخت فرهنگ شهر شیراز برای آنان فراهم می کند.
ویژگی دیگر برج نحوه اتصال آن به زمین است که به عنوان یک بنای شاخص در مقیاس انسانی پایه برج به شفاف ترین حالت خود رسیده و امتداد دید را در فضای شهری به مخاطب می دهد .