طرح برگزیده مسابقه آسمان خراشهای ایولو2020

در دهه‌های اخیر و با تغییرات اقلیمی بزرگ مقیاس، شاهد بروز و ظهور رخدادهای فاجعه بار و حوادث تلخ در سرتاسر جهان بوده‌ایم. مسئولیت اجتماعی ما (به عنوان معمار) توجه به این قبیل حوادث و تلاش در جهت بهبود شرایط زندگی بشر و سایر موجودات و از همه مهمتر طبیعت می‌باشد. با افزایش دمای کره زمین و مشکلات ناشی از آن، یکی از مخاطرات تهدید کننده جهان، بروز سیل در نقاط مختلفی است که حتا پیشینه تجربه این چنین مسائلی را نداشته‌اند. بنابراین، پیشبینی پلتفرمی برای مواجهه با شرایط حساس و قابلیت بهره بری از آن به صورت یونیورسال دغدغه اصلی ما شد. پلتفرمی که بتواند در هنگام سیل علاوه بر کاهش سرعت آن، نه تنها جان انسان و حیوانات را از خطر مرگ محافظت نماید، بلکه بتواند همزمان با بهره‌گیری از پتانسیل نیروی آب و گل و لای همراه آن، در جهت تولید انرژی و متریال استفاده نماید.این پلتفرم می‌تواند نیرویی که غالبا مخرب و مضر است را با فرایندی نه چندان پیچیده، تبدیل به موقعیتی مناسب برای بهره‌برداری انسان نماید.

مساله مهم برای ما، نشان دادن پتانسیل‌های موجود در  اتفاقات طبیعی است که با اتخاذ نحوه مواجهه صحیح می‌تواند زاینده و مولد باشد.

تجربه بشری همواره نشان داده‌ است که تقابل و مواجهه خصمانه با نیروهای طبیعی جز اندوه و افسوس هیچ حاصلی برای بشر نداشته است. در مقابل نیروهای طبیعت و بلایای حاصل از آن انسان میتواند با همراه شدن و بهره‌وری از امکانات و پتانسیل موجود در آن، با کاهش خسارات ناشی از آن، گامی هرچند کوچک به سمت تسلط به آن بردارد.

در این طرح با قرار دادن پلتفرمی در مقابل جریانات شدید سیلاب، سعی می‌شود عناصر مخرب این جریانات (گل و لای و سرعت بالای آب) کنترل گردد.طی سیستم حرکتی که انرژی خود را از نیروی موجود در سیلاب میگیرد، با جدا سازهای چند مرحله ای ابتدا سنگهای درشت دانه، حیوانات و آبزیان گرفتار در سیل نجات پیدا میکنند و سپس گل و لای موجود در سیلاب توسط گوی‌های تصفیه جمع‌آوری شده و وارد مرحله ذخیره سازی می‌گردند. این گل و لای می‌تواند مجددا به عنوان متریال قابل استفاده فراوری گردد. با عبور سیلاب از این پلتفرم علی‌رغم جدا شدن موارد مذکور، سرعت بالای آب نیز کاهش پیدا کرده و با خطر تخریب بسیار کمتر به طی مسیر خود می‌پردازد.