پاویون چند قطره یکی از پاویون های شرکت کننده در کارگاه-مسابقه قوام الدین شیرازی با محوریت بحران های زیست محیطی است. رویکرد ما در این مسابقه بیانی انتقادی به تولید آلودگی های محیطی و زباله توسط بشر است. سی دی به عنوان بخشی از پسماندهای الکترونیکی، به طور انبوهی در سرتاسر جهان تولید می شود که در پروسه تولید آن علاوه بر سوخت های فسیلی و فلزات معدنی مقدار زیادی آب مصرف می شود.

در ابتدا ما فراخوانی در شبکه های اجتماعی انتشار دادیم و از مردم خواستیم سی دی های دوریزشان را برایمان بیاورند. هدف از این کار علاوه بر آموزش همگانی، جمع آوری بخشی از زباله های دوریز آن ها و تامین بدون هزینه مصالح مورد استفاده در پروژه بود. ما از مردم خواستیم تا در ساخت پاویون نیز با ما مشارکت کنند. سی دی های مورد استفاده با خود بخشی از خاطرات گذشته ی افراد را به همراه داشت که استفاده از آن باعث ایجاد حس تعلق خاطر افراد به پاویون می شد.

پاویون "چند قطره" در چارچوب شبکه ای از داربست با ابعاد ۴×۴×۴ متر مکعب شکل گرفت. داربست ها از یک کارگاه ساختمان سازی به محل مسابقه آورده شد و قرار است که دوباره به مکان اولیه خود بازگردد. سی دی های جمع آوری شده با کمک مردم در نخ های ماهیگیری بافته شد. جایگذاری یک استاپر بین هر سی دی باعث چرخش آن ها در جای خود گردید و همین امر موجب حرکت سی دی ها هنگام وزش باد و ترغیب افراد به تجربه فضای درون پاویون می شود. در هر رشته ۱۴ تا ۲۲ عدد سی دی وجود دارد. ما به کمک قلاب فلزی وصل شده به انتهای هر رشته توانستیم حدود ۴۵۰ رشته سی دی را در مدت چند ساعت بر روی شبکه مش قرار گرفته بر روی سقف نصب کنیم. سی دی ها برای ما بیانی استعاری از قطرات باران هستند. سعی ما در یادآوری آن با برانگیختن و تشدید حواس افراد به کمک مشابه سازی بارانی از جنس زباله شکل گرفته است. شخص با ورود به پاویون با رشته های سی دی برخورد می کند. از به هم خوردن رشته های با یکدیگر صدایی شبیه صدای بارش باران شنیده می شود و با عبور نور از بین رشته ها، تلالو آن در کف ایجاد می شود.