پروژه مدرسه سنگال در شهر کافونتین با محورهای مشخصی از قبیل برابری، حفظ درختان سایت، مقرون به صرفه بودن، روش ساخت و ساخت مرحله به مرحله برای طراحان و شرکت کنندگان در نظرگرفته شده بود.

در سنگال، روستا ها به سبب افسانه هایی که در مورد درخت بائوباب در فرهنگشان وجود داشته حول این درخت شکل میگرفتند و همین موضوع ایده ی شکل گیری فضاهای مدرسه اطراف درختان سایت بود که این امر پاسخ مناسبی به یکی از ارکان مسابقه که حفظ درختان بود میداد. هم چنین شکل گیری فضاها حول درختان به صورت نمادین به موضوع اتحاد که یکی از کانسپت های طراحی بود نیز اشاره میکرد.

در ابتدا یک آفست دومتری در اطراف درختان برای حفظ ریشه درختان شکل گرفت . با مشخص شدن فضای موردنیاز برای  حفظ درختان سعی بر آن بود تا هندسه ی دقیقی برای شکل گیری فرم تبیین شود. دو دایره به شعاع 8 متر، درختان مرکزی سایت را در خود محاط کرد و برای تامین مساحت حیاط و زمین بازی، دایره ی سومی به همین منظور به دوایر اضافه شد . با توجه به هندسه ی تعیین شده، فضاهای دایره شکل در اطراف حیاط ها شکل گرفت که در نهایت این دوایر به یکدیگر اتصال پیدا کردند و فرم یکپارچه ای را تشکیل دادند.

بعد از به وجود آمدن لکه ی اولیه برای ایجاد فرم کلی مدرسه با توجه به تایپولوژی بناها و همینطور شرایط آب و هوا از فرم مثلث برای شکل گیری سقف و جداره های مدرسه استفاده شد که در اینجا سقف و جداره بهم پیوسته بود .

برای دسترسی حیاط درونی به فضای بیرونی سایت، فرم یکپارچه از سه ناحیه برش خورد تا این اتصال را برقرار کند. برای ایجاد سیرکولاسیون حرکتی نیز، دو مسیر حرکتی در جداره ی درونی و بیرونی درنظر گرفته شد که یکی از آنها به رمپ معلولین اختصاص یافت .

در سه فضای مجزای بوجود آمده باتوجه به خواسته ی مسابقه که مبنی بر فازبندی در 5 مرحله بود، فضاهای مورد نیاز و لکه های کلی شکل گرفتند .

برای تسهیل در روش ساخت و مقرون به صرفه بودن سعی بر این شد که در پروژه از متریال های  بومی مثل چوب و کاه و .. استفاده شود و روش ساخت ساده ای را پیش بگیرد.

فضاهای خالی اطراف مدرسه در درون سایت با توجه به اهمیت موضوع کشاورزی در منطقه و همینطور تعلیم آن به دانش‌آموزان ، به زمین‌های زراعی اختصاص یافت و برای آبرسانی به این زمین‌ها ، هدایت آب باران و استفاده بهینه از آن در طراحی لحاظ شد .