سایتِ تحلیلیْ انتقادیِ معماریْ شهرسازی اتووود تراشه های کانسپچوال ـ صحرای سرخ؛ مایکل آنجلو آنتونیونی و پیشگویی وضعیت نرمال تازه

زهرا خلیفه ( 1396/10/03 ) :
رشد فضاهای صنعتی در داخل شهر ها،ساختار شهر ها و حیات اجتماعی شهر هارا عمیقا دگرگون کرد و باعث ظهور شهر صنعتی شد و فرآیند اقتصاد شهری را حاکم شد.
کاربري هاي صنعتي (کارخانـه اي، کارگاهي و مانند آن) در سطح شهر پراکنده اند. در برخي از محدوده ها، اين اراضي به صورت کارگاه هاي منفرد و جدا از هم شکل گرفته و در بعضي محدوده هاي شهر نيز به سبب تعدد و تراکم اين کاربري ها، پهنه هاي صنعتي شهر پديد آمده است. مداخله در محدوده هاي صنعتي شهر، به منظور پالايش و خارج نمودن صنايع غيرمجاز و ساماندهي صنايع مجاز است. ساختار محدوده هاي صنعتي شهر، متشکل از سه الگوي استقرار است که عبارتند از:
- کانون (نقطه) صنعتي: مراکز صنعتي منفرد که در سطح شهر پراکنده اند؛
- محور صنعتي: استقرار خطي تعدادي واحد کارخانه اي و کارگاهي در برخي از محدوده ها موجب شکل گيري محور صنعتي شده که عمدتاً بر برخي محورهاي ورودي شهر منطبق است؛
- پهنه صنعتي: تراکم بالاي واحدهاي صنعتي در يک محدوده، سبب شکل گيري پهنه صنعتي شده است.

سهيلا افشار سرشت ( 1396/10/08 ) :
در شهرها نقش صنایع به صورت دیگري نمود پیدا
کرده است. به گونهاي که در بسیاري از شهرهاي بزرگ، صاحبان صنایع براي نیل به کارایی و سود بیشتر، در کنار مراکز کاري خود به احداث شهركهاي مسکونی همراه با فضاهاي جنبی تجاري، ارتباطی و مانند آن دستزدند که البته به سبب هزینهها، تأسیسات و سرویسها در حداقل بودند. حفظ منافع مالکان سبب
شکلگیري »شهرسازي کاربردي شده است.اين امر باعث شلوغي ازدحام و بي نظمي هاي بسياري نيز شده است.و از انجا كه معمولا همه بيشتر به فكر منفعت خويش اند وجه زيبا سازي شهر از بين رفته است...

پریسا زارع ( 1396/10/08 ) :
ضای شهری ترکیبی ست از روابط اجتماعی در کالبدی از شهر که در بستری معنایی، پاسخگوی نیازهای شهروندان یک شهر است.
این محیط ،مکانی است برای جریان یافتن زندگی اجتماعی افراد و بسترساز تعامالت اجتماعی شهروندان یک شهر است. اما آنچه هم
اکنون در شهرها قابل مشاهده است دیگر هیچ شباهتی به معنای واقعی فضای شهری ندارد و رفته رفته از بعد معنایی و اجتماعی آن
کاسته شده و تنها کالبد از آن باقی مانده است. با توجه به اثرات مهم فضای شهری بر زندگی و رفتار شهروندان و با در نظر گرفتن
محتوای اصلی این فضاها که روابط و تعامالت اجتماعی بین شهروندان است

پریسا زارع ( 1396/10/08 ) :
و رشد فضاهای صنعتی در درون شهر ساختار درونی شهر و حیات اجتماعی شهر هارا عمیقا دگرگون کرد و باعث ظهور شهر صنعتی شد و فرآیند اقتصاد شهری را حاکم شد.

محمد نصیری نژاد ( 1396/10/09 ) :
اراضی بلاتکلیف وفضاهای گمشده در میان بافت شهری علاوه بر بر هم زدن هارمونی ونظم محیط سبب ایجاد ناامنی وآلودگی زیست محیطی برای شهروندان شده است. با برنامه ریزی مناسب برای این فضاهاعلاوه بر ارتقاء کیفیت منظر شهری وکاهش اثرات منفی بر پیرامونشان می توان به عنوان منابع بالقوه جهت رفع نیاز ها واجرای طرح های توسعه شهری در بافت های میانی ومتراکم

شهرهای بزرگ از آنها استفاده کرد. ازجمله دلایل ایجاد این فضاها تاکید بر جنبش نوگرایی و قرارگیری ساختمانها به صورت آزادانه در فضا است که سبب پراکندگی و کشیده شدن توسعه به حاشیه شهرها می شود.در کشورهای جهان سوم و حتی کشورهای صنعتی مردم در میان فضاهای از هم گسسته زندگی می کنند فضاهایی که ممکـن نیست شکل و محتوا در پیوندی هماهنگ ، پیکری یگانه بسازند.میان مسکن یعنی فضاهای بنا شـده و فضـاهای ذهنـی و نیـز اقلیم، همسانی های ناگریزی وجود دارد به طوریکه نمی توان یکی را بدون دست بردن در دیگـری تغییـر داد.امـروزه معمـاری شهرها و حومه های آنها مبتنی بر فضاهایی ویران و بی محتوا با والاترین استعدادهای بشری ؛ فضـاهایی کـه در گسـترش بـی پایان و رشد سریع و بی پایان دارند، است. که سبب هجوم زشتی ها به فضای شهری شده است؛ژان-پل وله می گویـد:”زشـتی توهم نیست یک تجاوز واقعی است.”فرآیند توسعه شهری، تحت تاثیر دگرگونی های دوران نوگرایی، به ساختمان ها بـه ماننـد اشیای منزوی درون یک منظر طبیعی می نگرد، نه همچون بخشی از یک بافت بزرگتر شامل خیابان ها، میدان هـا و فضـاهای زنده. در چنین شرایطی تصحیح اثرات منفی پراکندگی های نامعقول ضرورتی اجتناب ناپذیر است لیکن راه حـل هـای انـدکی برای مقابله با اثرات منفی این پدیده پیشنهاد شده استو در این راستا راهبرد”رشد هوشمند” برای حذف فضاهای گمشده مورد

توجه قرار گرفته است.

هستی فضلی ( 1396/10/11 ) :

مدرنیسم همچون همه جای دیگر در قالب پلان آزاد و نه رامپلان به جمهوری چک رسید. کارکردگرایی ای که توسط لوکوربوزیه و مدرسه باوهاس تبلیغ و حمایت می شد، هم با شبح ایدئولوژیک برآمده از خدایان مارکسیست رادیکالی همچون کارل تایگه و گروهش؛ دِوِستیل که کارکردگرایی را به مثابه ابزار اشتراکی کردن collectivization تمجید می کردند ممزوج گردید و هم با خواسته های سرامدان صنایع و مجموعه های مالی شهر که خواهان ساخت ویلاهای خصوصی بر فراز تپه های اطراف پراگ بودند عجین شد. معمارانی همچون اِوْزِن لینهارت، لادیسلاو زَک و یارومیر کیرچار تا دهه 1930 مدام مشغول بازتولید طرح های پیوریستی برای ستاره های سینما، سیاستمداران، پزشکان و مهندسین بودند. کارکردگرایی بازتاب خوشبینانه ای از دولت جدید چک بود، حتی مجموعه های مسکونی ای همچون بابا که ساختش در 1928 اغاز شد و هالیوود پراگ یا همان باراندوف استودیوز که در همان زمان ساختش اغاز گردید، به وضوح نشان می داد که اکثریت مردم در جمهوری چک چه حسی از آینده را می طلبند.
پذیرش ویلا مولر در چنین بستری و از ان مهمتر جلب توجه ویلا و احترامی که برایش قائل اند از عجایب روزگار است. شاید یکی از توضیحات؛ فهم ساده قواعد کارکردگرایی و امکان بازْتوزیع ساده تر ان در مواجهه با ظرفت های ذاتی رامپلان ادلف لوس باشد. خانه هایی که ادلف لوس طراحی می کرد گران، اغواگر، به شدت درگیر شخصیتی که قرار بود در خانه زندگی کند و بی نهایت پیچیده بود، کیفیت هایی که نمی توانست به سرعت بسط پیدا کند، اما می توانست آرام آرام در میان جمع رسوب کند و برای خودش وقاری رقم زند. خانه های لوس هیچ نوع برنامه سیاسی خاصی را تبیلغ نمی کردند و هیچ ابزار انقلابی ای در حوزه ساخت و ساز و تولید مسکن را ارتقا نمی دادند، حتی خوشْ عکس هم نیستند و حتی ترسیم های تاثیرگذاری هم نمی توان از ان ها رسم کرد.
با این حال خانه ای که لوس طراحی کرده است،