رویکرد طراحی در این پروژه نحوه تعامل معماری با زمینه ای
است که در آن قرار گرفته. در تقابل با الگوی ساخت و ساز آپارتمانی که باعث به وجود
آمدن ساختمان هایی ناسازگار با ویژگی های منطقه لواسان گردیده است.
در این پروژه سطح قابل ساخت بر روی شیب زمین گسترده شده و ارتباطات
پیوسته ای را روی بام بنا تولید کرده است و به این ترتیب معادل سطحی که توسط
معماری اشغال می شود تراس هایی قابل استفاده در بام پروژه شکل می گیرد.