مرکز مطالعات و تحقیقات ژنتیک(پروژه مشترک با آزاده صحرائیان) : ĩرش ديلمي " دبیر بخش تاریخ معماری"

محمد خاکسار ( 1388/11/21 ) : har form aghlab hengami por halat tar ast ke hadeaghal ensejam ra dashte bashad.hengami por halat tar ast ke az nazare zaheri nakamel bashad.va shayad hengami ke tanha ima ya eshare ey az ma'naye zaheri ast.
VA TAMAME IN MABAHES DAR TARHAT LAMS MISHAVAD.

ĩرش ديلمي " دبیر بخش تاریخ معماری" ( 1388/11/24 ) : با سپاس از اظهار نظر شما.
اگر در صورت امکان بتوانید نظرات خود را در باره کلیه پروژه ها به فارسی تایپ کنید از شما سپاس گزار می شویم.

ĩرش ديلمي " دبیر بخش تاریخ معماری" ( 1388/11/24 ) : از تمامی دوستانی که از پروژه بازدید می کنند خواهشمندیم نظرات خود را برای ما ارسال کنند.

علي عسكري نژاد ( 1388/11/25 ) :
به نظر من کارتون فوق العادست. همه چیز این طرح (از ارائه عکسهای الهام بخش طبیعی وطرح های دستی و روندشون و نهایتا خود طرح در کنار توضیحات جذاب روند طراحی) سطحش رو در حد یه پروژه خوب و قابل ارائه در بهترین محیطای معماری بالا می بره. نقطه قوت طرحتون در حرکت آگاهانتون در روند طرح با پشتوانه تسلط واقعی به تئوری و ایدست. این چیزیه که به نظر من باعث برخود متهورانه شما با خود فرم و استفاده ازش بدون دودلی و خرده فضاسازیهای محافظه کارانه شده. اینو من اول از همه توی استفاده درستتون از تقارن (که برعکس حرفایی که توی گوش ما خوندن خیلی هم به جاش خوبه) به چشمم خورد. البته فکر میکنم می شد با حفظ همین ایده برای این طرح پیچیدگی بیشتر از این هم فراهم کرد( به خصوص در ارتباطهای عرضی) تا این فرم رو با ارجاع به اون فکری که بهش ختم شده در مقیاسهای مختلف محسوستر کنه و مفهوم تغییر و تکامل رو به عنوان ریشه حیات بیشتر به معماری طرح نهایی تسری بده. هرچند که از یه دید دیگه میشه روی آگاهی مخاطب این طرح حساب کرد که به احتمال زیاد دنبال تطبیق پس زمینه اطلاعاتش با این موجود می گرده وازش لذت می بره.
ضمنا من کتابی که بهش ارجاع کردین رو هنوز پیدا نکردم، خیلی خوب می شه اگه یه کم در مورد Local Symmetries توضیح بدین.
ممنون از طرحتون...

ĩرش ديلمي " دبیر بخش تاریخ معماری" ( 1388/11/26 ) : با تشکر از شما که این بحث رو پیش کشیدید.خیلی دوست داشتیم که از این طریق بتوانیم ایده ها و روند طراحی را بیشتر باز کنیم.
نخست، باید بگوییم که آنچه هدف اصلی طرح بود، ارائه ی یک متودولوژی طراحی برگرفته از ایده های زیستی بود. به گونه ای که بتوان از طریق آن و در طی فرایندی، هر چیزی طراحی کرد. کاربری انتخاب شده نیز اگرچه می توانست هر انتخاب دیگری باشد، از آنجا که با محدودیت های عملکردی زیادی به همراه بود، به گونه ای اولویت داشت تا طرح بتواند در برابر ادعای بیان صرفا اکسپرسیونیستی و شخصی فرم، پاسخگو باشد.

ĩرش ديلمي " دبیر بخش تاریخ معماری" ( 1388/11/26 ) : اما در پاسخ به پرسش تان درباره ی LOCAL SYMMETRY اصل متن انگلیسی را اضافه می کنیم و سپس برداشت خود را می آوریم:
… Living things, though often symmetrical, rarely have perfect symmetry.
Indeed, perfect symmetry is often a mark of death in things rather than life.
Observe, first, that overall symmetry in a system, by itself, is not strong source of life or wholeness.
In general, a large symmetry of the simplified neoclassicist type rarely contributes to the life of a thing, because in many complex whole in the world, there are nearly always complex, asymmetrical forces at work- matters of location, and context, and function- which require that symmetry be broken.

باید بگویم که آن گونه که الکساندر بیان می کند و ما از آن برداشت کردیم، در چیزهای زنده – همان گونه که خود الکساندر آگاهانه از واژه ی things در این جا استفاده می کند- تقارن وجود دارد؛ ولی این تقارن بصورت کامل و مطلق نیست و تقارنِ نسبی است. به عنوان مثال، بدن انسان با اینکه در نگاه نخست و کلی، متقارن است اما این تقارن در نگاه به جزییات، کامل نیست. این مساله در چهره ی افراد نیز به خوبی دیده می شود. ااکساندر، تقارن کامل را حتی نشانی از مرگ و عدم زندگی یا به تعبیری مصنوعیت می داند. بررسی موجودات زنده ی مختلف نیز که گستره ی وسیعی داشت و بخش زیادی از روند مطالعاتی این پروژه بود، برای بررسی همین ویژگی و موارد دیگر مطرح شده توسط الکساندربود.

ĩزاده صحرائيان ( 1388/11/26 ) : با تشکر
این کتاب خلاصه ای است از کتاب هایی که الکساندر نوشته و دانشگاه استانفورد اون ها رو تحت عنوان the nature of order جمع آوری کرده
فکر نمی کنم که به صورت کتاب چاپ شده باشه(مطمئن نیستم که چاپ شده یا نه).شاید فقط به صورت pdf روی اینترنت وجود داشته باشه.اگر مایل باشید می توانم فایلشو در اختیارتون بگذارم.کتاب فوق العاده ایه.

شهرام امید ( 1388/11/28 ) : کاش نشون میدادین که این DNA ایرونییه!اونوقت میشد گفت:کاملن منحصر به فرد.
ولی کار چالش برانگیزی میتونه باشه!از اونا که حس جاه طلبی آدمو بدجورقلقلک میده.ممنون که به زیبایی های دنیا اضافه کردین.

ĩزاده صحرائيان ( 1388/11/30 ) : اینجا یک مرکز چند گستره ای است و قراره دانشمندان از ملیت های گوناگون بر روی مسائل مربوط به ژنتیک و باز خورد های اون با سایر علوم کار کنند و از اونجا که زبان مشترک اونها رو DNA یافتیم (و البته در حیطه علم چیزی به اسم dna ایروونی نداریم) این ایده رو با اطلاعات مربوط به زمین پروژه ،کار بری ها و ... تلفیق کردیم تا به کانسپت های پروژه دست پیدا کنیم.

علي عسكري نژاد ( 1388/12/01 ) : ممنون از توضیح و اطلاعات .کارای مثل کار شما وقتی به اشتراک گذاشته بشن اول از همه یادآوری می کنن که یک چیزی به نام روند طراحی وجود داره! چقدرم به این یادآوری نیاز داریم... یه چیزی که قائدتا باید یه اصل آکادمیک باشه، ما هم که تو "آکادمیمون" همچین چیزی ندیدیم.
Thanks to Doctors & Professors?!
ممنون

ĩزاده صحرائيان ( 1388/12/03 ) : ممنون از شما که وقت میگزارین و کار های مارو می بینین و مهمتر از اون قسمت ایده های طرح رو هم با دقت می خونین.
اگر کتاب الکساندر رو می خواهین با من تماس بگیرین.

علي عسكري نژاد ( 1388/12/03 ) :
خواهش می کنم، همونطوری که گفتم کار شما آموزندس.برای من که بود.
در مورد کتاب هم ممنون،در اولین فرصت که بدونم می تونم بخونمش حتما این کارو میکنم.

ĩرش ديلمي " دبیر بخش تاریخ معماری" ( 1388/12/05 ) : سرشت تحقیقات در مراکزی این چنینی و با گستردگی فعالیت ها به دلیل همکاری دانشمندان بصورت حضوری یا مجازی، چند ملیتی است.
ولی با توجه به حس همه ی ما که همه چیز رو ایرونی می خوایم، استفاده از data base زمین و توپوگرافی سایت و تغییر مورفولوژیک آن بر اساس نیازمندی ها و سطوح عملکردی، پیوستاری فرمی به ما داد که برای خود من، بدلیل وجود حس نوستالژیک شدید شخصی، یادآور پیوستار فرمی بافت شهری قدیمی یزد و فرم های نرم شن های کویری هم بود.

امير دريايي ( 1388/12/05 ) : کارتون خیلی قوی و عالیه. هم ترکیب رنگ ها هم ترکیب حجم . کارتون در نگاه اول دید انسان رو به هدفی که داشتید راهنمایی می کنه . عالی عالی

ĩزاده صحرائيان ( 1388/12/05 ) : آقای دریایی ممنون که به ما لطف دارین ،کار هارو می بینین و نظراتتون رو برای ما می فرستین.

ĩرش ديلمي " دبیر بخش تاریخ معماری" ( 1388/12/05 ) : با تشکر از نظر شما آقای دریایی عزیز. باید اضافه کنم که البته به نظر ما بیشترین تصویری که گویای پروسه ی تبدیل ایده به فرم نهایی باشد تصویر Wireframe پروژه است که ارتباط کار با سایت و morph شدن خطوط را بهتر نشان می دهد.

علي سوداگران ( 1388/12/09 ) : كار بسيار عالي و هيجان انگيز است,تبریک می گم.
ولی چیزي كه ذهن منو چند ساليست به خود مشغول كرده ,كانسپت های معماریست
اینکه ایا معماری برای کسب ارزش از علوم ديگر می بایست الهام یا ایده بگیرد؟ یا اینکه به قول ایزنمن معماري باید از موجودیت خود بر خوردار باشد و پايبند به قوانين داخلي خود باشد.
منظرم اينه كه ايا اگر dna قرينه نبود يا به جاي فرم مارپیچ از چند خط شكسته تشكيل شده ويا مثل دونه برف هندسي و مر كز گرا بود ويا......اون موقع این پروژه می بایست یک شکل دیگر پیدا می کرد؟؟؟؟؟
ولي كار بسيار عالي و حرفه ايست و خیلی فراتر از يك تز كار شده

نیما قاسمی سعادتی ( 1388/12/10 ) : با نظر آقای سوداگران موافقم، ولی دو نکته دیگه هم وجود داره، چرا این سه ساختمان از هم جدا شده اند؟ و اینکه طراحی سایت؟!!
ولی کلیت کار خوبه.
سربلند و پیروز باشید!

سعید شریف ( 1388/12/11 ) : كارت داراي فرم فوق العاده و ايده ي جذابي است

ĩرش ديلمي " دبیر بخش تاریخ معماری" ( 1388/12/13 ) : علی جان به نظر ما حیطه های مختلف دانش با همدیگر پیوستگی عمیقی دارند.یکی از چالش های ما در این پروژه، مساله ی جداسازی حیطه های مختلف علم در دوران مدرن بود که این دیدگاه در رویکرد interdisciplinary و multidisciplinary دنیای امروز، جایگاهی ندارد؛ چرا که به قول Edgar Moran، آنچه که در این گسستگی ناپدید شده، “خودِ رابطه” است. وقتی نظریه ای بیان می کند که بال زدن پروانه ای باعث ایجاد طوفانی در آمریکا می شود، می توان بهم پیوستگی و رابطه ی پدیده ها و همچنین علوم را بهتر درک کرد.بنابراین، از نظر ما این بسیار زیباست که در پروژه ای با نام طراحی مرکز ژنتیک، ایده های ژنتیکی به عنوان دستاویزی برای طراحی مورد استفاده قرار گیرند؛اما مشروط بر اینکه این استفاده بصورت فرمی و کپی برداری از ظاهر نباشد و در عوض، به معماری فرایندگرا منتهی شود.بنابراین، ما از "فرایند کپی برداری DNA "و نه از شکل ظاهری آن استفاده کردیم.ساختمان ها با توجه به نیازهای عملکردی داخلی و ارتباط عمیقشان با محیط پیرامونی و شکل توپوگرافی زمین شکل گرفته اند و قرینگی شان که البته بصورت محلی و نه کامل است، برگرفته از ویژگی های 15 گانه ی کریستوفر الکساندر ،ریاضی دان ،معمار، نظریه پرداز و فیلسوف علم، است و او این تقارن محلی را از ویژگی های "چیزهای زنده" می داند.با توجه به همین زمینه ی روندگرا، اگر به این نتیجه می رسیدیم که باید دانه ی برف را به عنوان ایده ی اولیه طرح برگزینیم، مثلا به سراغ fractal و فرایندهای شکل گیری آن می رفتیم و نه شکل ظاهری دانه ی برف.
در نتیجه باید بگوییم که در طراحی فرایندگرا، طی کردن روند صحیح رسیدن از ایده به طرح، مهمتر از محصول ظاهری نهایی آن است.
اگر فرم نهایی این پروسه یادآور DNA یا هر موجود زنده ی دیگری است، به دلیل رویکرد biomorphic ما با ایده های مورد بحث الکساندر است؛ بدین معنی که اگر معمار دیگری با ابزاری دیگر و با زبان الگویی دیگر با این مساله روبرو می شد، قطعا به نتایج فرمی دیگری می رسید. البته این را هم باید اضافه کنم که بخش عمده ای از عملکردهای داخلی طرح را، فضاهای آزمایشگاهی با محدودیت های عملکردی خاص خود تشکیل می دادند که به شکل سلول هایی با فرمهای کروی و بیضوی طراحی شدند که این مساله نیز خود برگرفته از فرم سلول های گیاهی و جانوری است که قابلیت گسترش و ذخیره ی انرژی در آنها، بارزترین ویژگی شان است.

ĩرش ديلمي " دبیر بخش تاریخ معماری" ( 1388/12/13 ) : در مورد پیتر آیزنمن و جمله ای که از او نقل کردی باید بگویم که اتفاقا یکی از نمونه های موردی که ما بررسی کردیم، طرح خود او برای "مرکز زیستی فرانکفورت" بود طراح در آن از شکل ظاهری نوکلئوتیدهای آزاد در سلول یعنی آدونین، سیتوزین، گوانین و تیمین(A,C,G,T) که دو به دو با یکدیگر جفت هستند استفاده کرده بود و آنها را با زبان الگوی دیکانستراکتیویستی معمول آن زمان به معماری تبدیل کرده بود که اصولا ایرادی که خود ما به این پروژه وارد می دانستیم، استفاده ی فرمی از مباحث ژنتیکی بود.

ĩرش ديلمي " دبیر بخش تاریخ معماری" ( 1388/12/13 ) : با تشکر از شما آقای قاسمی عزیز،
تفکیک سه ساختمان از یکدیگر، جزئی از صورت مساله و برنامه ی فیزیکی طرح به دلیل برخورد آکادمی با پروژه های مشترک در پایان نامه ها بود.
در مورد سایت پلان باید بگویم که به دلیل محدودیت در تعداد عکس های قابل ارائه، سایت پلان و فضاهای داخلی و ...، را نتوانستیم ارائه کنیم.البته رویکرد کلی در برخورد با سایت پلان مجموعه، در تصویر wireframe کار خود را بهتر نشان می دهد.

ĩرش ديلمي " دبیر بخش تاریخ معماری" ( 1388/12/13 ) : از همه ی دوستانی که با comment های خود فرصت ارائه ی توضیحات بیشتر درباره ی پروژه را می دهند، سپاس گزارم.

ĩزاده صحرائيان ( 1388/12/13 ) : در توضیح بیشتر نحوه ی استفاده از توپوگرافی و استفاده از فرایند شکل گیری DNA باید گفت که،در پروسه ی شبیه سازی DNA، مارپیچ دوگانه ی DNA از هم باز می شود و هر یک از رشته های منفرد، با جذب نوکلئوتید های آزاد در هسته ی سلول، مارپیچ دوگانه ی جدیدی را شکل می دهد. بنابراین، در حالیکه رشته ی جدید حاوی اطلاعات رشته ی قدیم است، اما در عین حال با آن نیز متفاوت است. در این پروژه نیز، خطوط توپوگرافی که البته بصورت کانتورهای عمودی و نه کانتورهای افقی دیده شده بودند، در حکم DNA اولیه (DNA ی مکان) بود که با جای دادن عملکردها و فضاهای گوناگون تعریف شده برای پروژه، رشته ی جدیدی را تولید کرد. این کانتور جدید، با وجودی که برگرفته از توپوگرافی سایت بود،اما در ترکیب با سطوح فعالیتی طرح، شکل جدید خود را یافته بود.

لادن حسني نژاد ( 1388/12/13 ) : تصویر Wireframe کار عالی بود،كار بسيار عالي و هيجان انگيز است,تبریک می گم.

مسعود بخشنده ( 1388/12/18 ) : salam tarhetono ham toye sit didam ham to hamayesh.liaghate jayezaro dashtin.tabrik migam.ishala to perozhehaye badi muvafagh tar bashin.muteshakeram

مجتبی (سعید) پارسویی ( 1388/12/19 ) : سلام...
دوست عزيز كار شما واقعا لياقت بردم جايزه رو داشت...
تبريك ميگم و برات ارزوي موفقيت دارم...

علي سوداگران ( 1388/12/21 ) : با تبريك از شنيدن موفقيتت ,كه واقعا حق اين پروژه بود , در ادامه بحث بالا گفتم چند تا نكته اضافه كنم كه همين طور رها نشه .
البته نظر شخصي من هست شايد درست نباشه ,تنها به اين دليل مي نويسم كه منظورم را روشن كنم وگرنه تعصبی روش ندارم .
به نظرم ايده گرفتن از هر چیزي وبه هر بهانه اي -به عنوان كانسپت در معماري -اگر به یک کارکرد مشخص اقتصادي , اجتماعي يا زيست محيطي
منتهي نشه اون الگوبرداري را نمي توان امتياز دونست و تنها ميشه اونرا صر فا خصوصيت پروژه دونست . اگر این الگو برداری با اين همه پیچیدگی ,هزينه و......به مثلا, سبكتر شدن سازه (كار كرد اقتصادي) ,و يا پایین اوردن مصرف انرژی(كاركرد اقتصادي و زيست محيطي) و يا....... می رسید ,اون موقع مي شد اسم اين پروژه را یک کار بیونیک دانست که با الهام از طبيعت به يك كاركرد معماري رسيده و اون موقع اين الگو برداري را مي توان امتياز دانست ولي الان اين پروژه (به قول خودت)یک کار بیوفورمیک هست و در اين صورت دیگه اهمیت نداره كه این الگو برداری از شكل ظاهري dna بوده يا فرايند كپی برداري اون ,چون حاصل کار یک نتیجه صرفا فرمی بوده نه اقتصادي ,اجتماعي يا زيست محيطي .

فرمهای بیوفورمیک (زنده نما) اولین بار بوسیله مور وارد هنر های تجسمی شد و بعد از اون در طراحي صنعتي به هدف غلبه بر نيروي بادو بهره وري سوخت و همچنین استفاده اسان وسايل مورد توجه قرار گرفت ولی بیونیک دانشی که مسائل فني را از راههاي زيستي حل مي كند و حل كردن مسئل فني هست كه در اولويت قرار مي گیر د نه فرم كار (كه البته تمامي اين پروژه ها به فرمهایی شبیه میرسند) .براي مثال مي توني به برج بيونيك شانگهای که از ساختار گیاهان ایده گرفته وبه نتایج کارکردی که رسیده نگاه کنی .

در هر صورت كارت عاليه و اميدوارم در كار هاي حرفه ايت هم اين خط فكر را ادامه بدهي

تيم اتووود ( 1388/12/07 ) : معمار گرامی
با توجه به برگزاری همایش تحلیل آثار معماری در اسفند ماه هرگونه انتقاد یا نظرات سازنده در زمینه نحوه برگزاری و انتخاب آثار را میتوانید در فورم نقد در لینک زیر بیان فرمایید.
http://www.etoood.com/Security/Forum/PostList.aspx?trfkey=81&frmfkey=19

هلن نداف ( 1389/07/23 ) : کارتون جالب و هیجان انگیز شده....

محمد طاها بایرام نژاد ( 1391/05/29 ) : خیلی عالیه دستتون درد نکنه موفق باشید

مهدی خیراتی ( 1391/11/17 ) : با سلام و احترام.کار جای تعریف بسیار دارد.اما بهتر دانستم انتقادی کنم.اولا که اصلا ایده ای که انتخاب شده به موضوع (آموزشی) نمی خوره و دوم اینکه با دیدن حجم احساس میشه یک جسد یا لاشه بزرگ روی زمین افتاده و بیننده رو به وحشت میندازه.شاید اگر موضوع چیز دیگری بود این حرفو نمیگفتم.

حسام فیاض زاده ( 1392/08/14 ) : قشنگه