این پاویون به منظور استفاده از فضای آزاد موجود در دانشکده باهنر طراحی شد.
ضلع جنوبی و نیمی از سقف این طرح با استفاده از ریتم و تکرار بلوک های چوبی که در میان آنها شیشه های رنگی قرار گرفته است پوشیده شده.
چوب نماد طبیعت است و شیشه های رنگی از معماری سنتی ایران الگو گرفته شده به سبب این سقف. احتیاجی به کف سازی نیست بلکه در تمام طول روز به وسیله نور خورشید سایه سقف کف سازی را تامین میکند در طرفین شرق و غرب پوشش گیاهی روح طبیعت را در طرح زنده میکند و در ضلع شمالی به وسیله دیوار آبی این عملکرد تکمیل میشود.
دو ورودی یرای طرح در نظر گرفته شده که ابتدای هر کدام طاق و قوس قرار دارد که حاکی از معماری سنتی ایران است و سپس با عبور از پل چوبی به پاویون میرسیم نیمی از سقف با بتن مسلح که آرماتور های آن به صورت بی نظم و خشن از طرفین آن بیرون آمده اند و این کنتراست در طرح گونه ای اعتراض را نمایان میکند