خوابگاه دانشجویی تیتگن با طراحی لانگارد و ترنبرگ و طراحی منظر ماریان اوینسن و الگرین و بران، در سال 2007 به بهره برداری رسیده است.
در حالی که خوابگاه ها و مسکن های دانشجویی می توانند منطبق و تکراری باشند، این ساختار، به اتحاد یک طرح کلی با استفاده از قطعه های مجزا می پردازد؛ اجزایی که در عین حال مشابهند اما منحصر بفرد می باشند. اتاق ها که به صورت مدور چیدمان یافته اند، چشم اندازی به حیاط مرکزی مشترک دارند. تعداد این واحدها که 360 عدد می باشد، تاکیدی بر تعلق هر بخش به یک دایره ی کامل است.
آب موجود در ورودی این خوابگاه، نتیجه ای باشکوه از این سازه را به نمایش در می آورد. ریتم کلی نما باعث شده است که برخی از جبهه ها فرو رفته و برخی بیرون زده باشند، اما این نما کلیه بلوک ها را شامل شده است. سطوحی از چوب توس و بلوط امریکایی همراه با درهای کشویی شیشه ای که در مکعب هایی از بتن قرار گرفته اند، ترکیبی همچون شیوه ی "زیستگاه 67 " به خود گرفته اند.
اما طراحی با فلزات و قطعات آکوستیک، تنوع بیشتری به این نما بخشیده است. فضای سبز و آب در کنار این ساختار زیبا، تعادلی دقیق میان سبکی و سنگینی و همینطور انسان و طبیعت ایجاد نموده است.
اتووود پیش از این در این خبر نیز به این ساختمان منحصر بفرد پرداخته است.