پروژه خانه مرداب ، شامل طرح بازسازی یک پارکینگ مسقف قایق و الحاقیه ای مسکونی بر روی فونداسیون U شکل موجود پیرامون آن است ،که در قطعه باغی به مساحت حدود 1000 متر مربع در یک بافت روستایی واقع شده است. لبه آبی در واقع یک کانال فرعی از مرداب است که در دو سوی آن ردیفی از خانه‌ها قرار دارند  به گونه ای که نمای سمت کانال، جبهه پشتی خانه تلقی می‌شود؛ که این موضوع با آسیب های بصری و محیط زیستی کانال همراه بود. پارکینگ، دو قایق متعلق به دو برادر را در خود جای می‌دهد و خانه برای یکی از دو برادر طراحی شده است، بنابرین پارکینگ به دسترسی مجزا از خانه نیاز داشت. پیش‌فرض اولیه ساخت خانه روی محدوده U شکل فونداسیون به صورت همکف با انتقال بخشی از فضا به طبقه اول برای دسترسی به منظر کانال بود. در این حالت با حداکثر استفاده از سطح ساخت، ارتباط با لبه کانال همچون تیپ غالب بافت قطع می‌شد و علاوه بر آن به تداخل دسترسی پارکینگ و فضای سکونت منجر می‌شد. تمایل به آزاد سازی سطح زمین مجاور کانال به ایدۀ کاربرد ساختار کومه ها (کلبه های آبی ساخته شده روی پایه های بلند در میان مرداب که برای اقامت موقت صیادان ساخته می‌شوند) انجامید. ساختار این کلبه های آبی ازجهتی مشابه الگوی مدرن پیلوتی است که به جای سطح زمین، سطح آب را آزاد می‌کند و غالباً از فضای زیر آن مشابه با الگوی رایج پارکینگ خودرو، برای استقرار قایق ها استفاده می‌شود. با استفاده از این ساختار الگوی فرضی دوبلکس خانه به یک سطح یکپارچه در طبقه اول تبدیل شد و با آزاد سازی کل فضای همکف امکان دسترسی مستقل به پارکینگ، و ارتباط بصری آزاد با منظر کانال از هر دو سطح فراهم شد. قرارگیری نیمی از سطح خانه روی فضای پارکینگ، با کاهش قابل توجه سطح اشغال همراه بود و در حالی که خود سقفی برای پارکینگ محسوب می‌شد ضمن کاهش سطح بام، ماهیت آن را از یک توده مثبت مجاور آب به فضای منفی و عقب نشسته از لبه تغییر داد که امکان نفوذپذیری از سمت کانال به عنوان یک دسترسی اصلی را ایجاد می‌کرد. با این نگاه کانال همچون خیابانی برای دسترسی با قایق تصور شد که کیفیتی بالاتر از دسترسی عادی سمت دیگر باغ داشت و نمای مجاور کانال به عنوان نمای اصلی خانه در نظر گرفته شد. فاصله 3.5 متری از سطح آب که پاسخی به برخی مسایل نظیر نم و رطوبت و بوی نامطبوع ناشی از همجواری بلافصل با آب و همچنین عدم امنیت تلقی می‌شد، امکانی بود برای طراحی بازشو و بالکن وسیع رو به کانال. با وجود این به دلیل غربی بودن این جبهه امکان بهره‌برداری از آن در فصول معتدل و مات کردن آن به وسیله لوور های عمودی در نظر گرفته شد و نورگیری فضاهای اصلی از جبهه های شمالی و جنوبی تامین شد.