هر زمان كه تصميم به ساختن موزه اي گرفته مي شود كوچك يا بزرگ، مساله اساسي ومقدماتي كه بايد به آن پرداخت ، انتخاب محل است ، جايي كه امكانات مختلفي را دارا بوده كه هر يك به سهم خود بايد به دقت مورد بررسي قرار گيرد . موزه بايد هميشه از همه نقاط شهر با وسايط حمل و نقل همگاني ، قابل دسترسي باشد ودر صورت امكان بتوان پياده به آن رسيد و حدالمقدور در جوار مدارس ، كالج ها ، دانشگاهها و كتابخانه ها باشد .

يك موزه نه تنها هماهنگ با اهداف ، كيفيت ونوع آثار نمايشي ، بلكه بايد با توجه به پاره اي از ملاحظات اقتصادي واجتماعي طرح ريزي گردد. براي نمونه چنانچه در شهري تنها يك موسسه باشد كه براي برخي از مقاصد فرهنگي ( اجراي تئاتر ، سخنراني ،كنسرت ، نمايشگاه ، اجتماعات ، دوره هاي آموزشي و غيره ) قابل استفاده تشخيص داده شود ، بي مناسبت نيست كه در برآورد هاي اوليه منابع مالي كه مي توان بر آن تكيه داشت روي طبيعت ساكنين محلي، تمايل پيشرفت آنها برطبق آمار، سهم هر گروهي كه جذب هر يك از فعاليت هاي موزه اي شده اند ، حساب كرد

همچنین طبیعت منبع عظیمی است از مصالح، الگوها و تکنیک های تکامل یافته ای که به بهترین شکل با محیط خود در ارتباط است. این تکنیکها و الگوها از دید مهندسی و معماری به گونه ای با یکدیگر هماهنگ شده اند که علاوه بر بهینه عمل کردن فرم و تأمین عملکرد بتوانند تنوع در آن و زیبایی را به همراه داشته باشند. بررسی هر یک از ساختارهای طبیعی به شکل مطالعات موردی می تواند درسی تازه در چگونگی هماهنگ کردن فرم و سازه به مهندسان بیاموزد.

حاصل این تلاش ها امروزه به شکل مدرن و علمی تري در قالب معماري بیونیک سعی در توسعه این علم و نگرش دارد، که البته به موفقیت هایی هم دست پیدا کرده است. آثار زیادي از معماران بنام جهانی در این زمینه خلق شده و هر روز نیز به عنوان یک ایده در حال تکامل می باشد.