ویلای رهنورد درزمینی به مساحت  600 متر مربع در شمال ایران و شهر چلک واقع شده است. سایت پروژه در مجاورت یک ویلا که در گذشته برای همین کارفرما توسط ما طراحی شده بود قرار دارد.

از مهم ترین چالش های پیش روی تیم طراحی در پروژه میتوان به موقعیت سایت و نحوه برخورد با پروژه دیگری که در گذشته طراحی شده بود و تامین دید مناسب به دریا که به واسطه پروژه اول مختل شده بود اشاره کرد.

ویلا همواره به عنوان یکی از مهم ترین گونه های دیسیپلین معماری شناخته شده است، به طوریکه بسیاری از شاخص ترین پروژه های تاریخ معماری را ویلا ها تشکیل میدهند  که نقاط عطفی در آن محسوب میشوند و هر پروژه ویلایی جدید نیز همواره با آن نقاط عطف مقایسه میشود.

با توجه به نگاه به معماری به عنوان یک دیسیپلین فرهنگی و همینطور در نبود چالش و مسئله تاثیرگذاری در کانتکست پروژه، مطالعات گسترده‌ای روی گونه ویلا و مهم ترین آثار تاریخ معماری آغاز شد که در نتیجه آن دو پروژه شاخص «ویلا ساوا» لوکوربوزیه و «خانه دیواری» جان هیداک به عنوان محل ارجاع و نقطه آغازین طراحی در نظر گرفته شدند که کانسپت و دیاگرام پروژه نیز در یک گفت و گوی درون دیسیپلینی، انتقادی و مفهومی و نه ظاهری با این دو اثر شکل گرفت.

ایده اصلی پروژه را میتوان پاسخی انتقادی به مشهور ترین جمله معماری مدرن درباره خانه با عنوان «خانه ماشینی برای زندگی است» از لوکوربوزیه دانست. در ادامه میتوان با توجه به تمایز که هایدگر بین اقامت موقت و دائم (Dwelling) قائل شده است و ماهیت موقت و تفریحی که ویلا دارد، کانسپت اصلی پروژه «خانه به مثابه ماشینی برای تفریح» تعریف گردید. دیاگرام فضایی پروژه نیز از طریق برهم زدن دیاگرام فضایی معماری مدرن و به خصوص پلان آزاد شکل گرفت که میتوان آن را ترکیب دیاگرام کاملا منطقی Dom-Ino و دیواری های باربر کاملا خود ارجاع که منجر به ایجاد دیاگرام فضایی بدیع و همینطور تجربه‌های فضایی متعدد و جدیدی میشود،مشاهده کرد. همچنین گفت و گوی درون متنی در لایه های بعدی نیز ادامه میابد و بعد از  کانسپت اصلی، و دیاگرام فضایی،  5 اصل لوکوربوزیه برای معماری مدرن محل دیالوگ و ایده پردازی میشود و هر کدام از اصول به نحو به خصوصی در پروژه مورد نقد قرار میگیرند.

در نهایت نیز به منظور ایجاد دید مطلوب و حداکثری به دریا جهت گیری کلی پروژه باچرخشی 30 درجه ‌ای همراه شد.