کارفرما خانواده جوانی است که با خرید یک زمین قصد ساخت یک بلوک آپارتمانی سه واحده در سه طبقه در قطعه زمینی شمالی را داشتند. خواسته خانم خانواده طراحی یک خانه لوکس شبیه قصر در زمینی با عرض محدود 750 سانتیمتر بود . از طرفی در تبادل نظر با کارفرما ، مشخص شد که برای اخذ سه وام ، حتما میبایست سه واحد مسکونی نیز پیش بینی شودکه یکی از این واحدها برای اقامت مهمان هایی است که از شهر بوکان به سمنان می آیند که می توانست متراژ کمتری نسبت به دو واحد دیگر داشته باشد .برای تامین خواسته های اعضای خانواده به جای پیش بینی سه واحد فلت،  میبایست ترکیب ، شکلگیری و جهت گیری واحدها به گونه دیگری پیش بینی میشد . به علت محدودیت عرض زمین و میزان نورگیری ، واحدها در ارتفاع با یکدیگر ترکیب شدند . استفاده از پلکان در داخل واحدها نیز از منظر کارفرما مطلوب بود .بر همین اساس ، سه واحد مجزا با ساختار فضایی متفاوت بر اساس خواسته کارفرما شکل گرفت : نخست ، واحد تریپلکس برای اقامت کارفرما ، دوم واحد دوبلکس برای اجاره یا استفاده به عنوان مطب دندانپزشکی و سوم، واحد اقامت مهمان .برای استفاده بهینه از فضا و همچنین دسترسی به نور ، واحدهای دوبلکس و تریبلکس در دل یکدیگر به گونه ای قرار گرفته اند که هر کدام قابلیت استفاده از نور و نیز استفاده از نمای اصلی را داشته باشند و اتاق های خواب هر واحد در مجاورت نورگیر پشت ساختمان باشد . سپس واحد سوم در ارتباط با واحد تریپلکس در طبقه سوم جانمایی شد. در هسته مرکزی ساختمان ، پله های ارتباطی داخلی واحدهای مجزا به گونه استقرار یافته است که در واحد دوبلکس سبب جدایی عرصه خصوصی و عمومی در دوطبقه شده است .در واحد تریپلکس، یک گشایش مرکزی سه طبقه تریپلکس را در یک نیم طبقه ( هال) به هم پیوند می دهد .این فضای میانی در هر دو واحد ( گشایش مرکزی در تریپلکس و فضای پایین در دوبلکس) با تغییر متریال به شکل یک فضای متفاوت چوبی نمود پیدا کرده است . از طرفی این قسمت با سازه فلزی ساخته شده است که بعدها چنانچه کارفرما به هر دلیل ، قصد فروش آپارتمان را داشت این بخش تخریب و واحدها نیز به سه واحد آپارتمان فلت تبدیل شود .