زندانی در اقیانوس آرام

این پروژه در قالب مسابقه ای از سایت  AC-CA.orgشکل گرفت ، پیشنهاد مسابقه این بود که بر روی پایه های سکوهای نفتی ای که در میان اقیانوس قرار دارند و امروز دیگر غیر قابل استفاده شده اند پروژه های زندان تعریف شود.

دغدغه اصلی ما پیش از هر چیز این بود که همچون ایده "پان اپتیکون" از طریق یک ایده معمارانه بتوان معماری را بار دیگر در فرایندهای اصلاح و تربیت (و نه محبوس کردن) متناسب با شرایط زمانی امروز سهیم کرد لذا کانسپت مرکزی از یک عبارت معروف "wrong time ,wrong place”  " شکل گرفت که به مسئله "زمان "و "مکان" در مورد وقوع جرائم اشاره دارد و ایده کلی پروژه را به عنوان تلاشی در جهت ری  ارنج (بازآرایی) پروسه زمانی/ مکانی- به عنوان یک پروسه اصلاح و تربیت که می توان از طریق معماری پیگیری نمود-  شکل داد.  این ایده ترکیب فضای سلول با پروگرمهای(کاربری های) از پیش تعیین شده در زمان های معین در طول شبانه روز ، هفته و ماه بود . در نتیجه بخش سلول ها به جای چیدمان افقی تبدیل شد به شش لوپ دوازده تایی عمودی که نهایتا هفتاد و دو سلول را از طریق یک سیستم مکانیکال گردشی (تامین شده از دریا) در طول شبانه روز (به شکلی قابل مدیریت) با پروگرمهایی همچون کتابخانه و اتاق کار و نشیمن، باشگاه، حمام و نظافت ،آتلیه ... ترکیب می کند. باقی فضاها مثل فضاهای غذاخوری و فضای باز و فضای کارمندان و سایر فضاهای مورد نیاز نیز هر کدام با توجه به حلقه های حفاظتی بواسطه شبکه های ارتباطی به هم متصل شد.